In Nederland was Bloemen jarenlang een goede schaatser, deed twee keer mee aan het WK Allround en drie keer aan het EK voor Nederland. Hij reed ook met regelmaat World Cups. Hij ging van het Gewest Utrecht naar APPM, daarna kwam hij een jaartje onder de hoede van Jillert Anema bij BAM en reed zijn laatste jaar in Nederland bij Project2018.
Dat laatste jaar, in 2014, wist hij zich niet te kwalificeren voor de internationale wedstrijden. Het roer moest om. Hij wilde een einde aan de reeks ploegen waar hij telkens maar een jaartje terecht kon, ploegen die vaak zelf pas net opgezet waren en nog ervaring misten. “Dat was heel moeilijk”, benadrukte Bloemen.
Bloemen zette zijn huis in Heerenveen te koop en besloot te verkassen naar Canada, het land van zijn vader. Niet dat Bloemen zich tekort gedaan voelde in het Nederlandse systeem, benadrukt hij. “Zo werkt het nu eenmaal in Nederland, maar ik ben erg dankbaar voor de kans die ik in Nederland gekregen heb.”
Onder leiding van de Nederlandse coach Bart Schouten was vorig seizoen al zichtbaar dat de rijder sterker was geworden, maar pas in de aanloop naar de World Cups bleek hoeveel sterker. Een maand voordat hij zijn wereldrecord reed, verbeterde hij zichzelf al op de 10.000 meter met een tijd onder de dertien minuten. In Calgary haalde hij daar nog eens zestien seconden vanaf.
“De trainingen zijn afgelopen zomer erg goed gegaan en ik wist dat een tijd als dit mogelijk was”, stelde Bloemen na zijn rit. Dat was nog niet het moeilijkst. “Een wereldrecord zetten is één, maar ook nog die twee anderen verslaan dat is iets anders”, verwees hij naar Sven Kramer en Jorrit Bergsma.
Hij had zichzelf geen tijd ten doel gesteld, maar wilde zijn tien kilometer op gevoel rijden. Onderweg merkte hij dat hij iets bijzonders aan het doen was. “Ik hoorde het publiek steeds meer lawaai maken en de omroeper zeggen dat ik onder het wereldrecord zat. Toen moest ik mijn best doen om geconcentreerd te blijven.”
Uitendelijk was Bloemen de koning te rijk met een wereldbekerzege en een wereldrecord. “Ik ben gewoon super happy dat het is gelukt”, vatte hij het samen.