Starter bij shorttrack én advocate: ‘Het is beide precisiewerk’

Maak kennis met Viviënne de Jong (25) en ontmoet een sprankelende, gestylede jonge vrouw in de bloei van haar leven. Met een nieuwe promotie op zak speelt haar dagelijks leven zich af op de Zuidas in Amsterdam, waar ze zich bezighoudt met financieel recht. Een vakgebied dat de rechtsgeleerde zelf omschrijft als ‘puzzelen met taal’. “Ik werk met vastgoed, zoals winkelcentra en hotels, waarbij financiering nodig is. Ik houd mij bezig met de wensen van de twee partijen en zoek daar een middenweg in. Dat gaat allemaal via gestroomlijnde procedures”, vertelt de advocate.

Het lijkt een wereld van verschil te zijn met shorttrack. Onvoorspelbaar, snel en sensationeel is het karakter van de sport die werkt via afvalraces waarin alles kan gebeuren. Maar: juist om de flitsende acties in het gareel te houden, kent shorttrack regels, regels, en nog eens regels. Doordat er normaliter minimaal vier rijders tegelijkertijd rijden, is de kans groot dat er incidenten kunnen voorkomen die de race beïnvloeden. Er is een jury die het allemaal nauwlettend in de gaten houdt. En daar komt de liefhebster van regels, De Jong, weer om de hoek kijken. Als starter schiet ze de schaatsers op de juiste manier weg en laat ze de wedstrijd zo soepel mogelijk verlopen.

“Ik heb zelf een verleden als shorttrackster en ken dus de kant van de mensen op de baan goed”, begint De Jong energiek. “Het bijzondere is dat mijn vader toen al als starter werkte. Toen ik zelf stopte als topsporter kon ik de liefde voor deze discipline moeilijk loslaten. Ik heb destijds vrij snel besloten om het vak starter te leren”, vertelt de sportliefhebster. Dat is inmiddels vier jaar geleden. Haar voornaamste motivatie?” Ik wil wat bijdragen voor de generaties na mij en het plezier doorgeven”, aldus de starter.

De passie voor de sport zit diep, maar dat is niet altijd zo geweest. De voormalig shorttrackster was eerst helemaal niet zo gek op schaatsen. “Doordat mijn vader schaatste, was het handig als de kinderen ook meegingen. Zo begon ik in Zoetermeer in de SilverDome op de zaterdagmiddag. Ik vond het maar koud en nat. En bovendien had ik van die dingen met gespjes aan mijn voeten, dat vond ik niks. Als voorwaarde om door te gaan op het ijs zei ik dat ik normale schaatsen wilde hebben. Toen kreeg ik lage noren en hield ik het aardig vol.”

In het vervolg deed De Jong mee met de rest van het schaatsgroepje: op de ijsbaan in de winter gevolgd door inlineskaten en fietsen in de zomer. “Dat deed iedereen, dus ik ook”, zegt de juriste met een glimlach. De schaatssport werd de familie met de paplepel ingegoten, want oudere zus De Jong zat op shorttrack. Zo maakte zusje Viviënne kennis met haar nieuwe discipline via een vriendjes- en familiedag. Het was liefde op het eerste gezicht: “Achteraf vond ik al die rondjes op de langebaan wel saai in vergelijking met shorttrack: daar komt meer strategie bij kijken. Het spelletje maakte het leuk.”

Het vele trainen wierp zijn vruchten af. Vanuit de gewestelijke selectie werd het talent gescout voor het regionaal talentencentrum (RTC) in Dordrecht. “Elke dag werd ik door mijn vader naar de ijsbaan gebracht, terwijl hij zelf tussendoor werkte in Alblasserdam”, vertelt De Jong. “Steevast met muziek van de Eagles”, herinnert ze zich. “Ik ben gestopt omdat ik nooit de uitblinker was, ik werkte keihard om in de middenmoot mee te kunnen doen. Bovendien zat ik altijd met mijn neus in de boeken tussen de wedstrijden door. Op een gegeven moment wist ik dat ik de keuze moest maken. Het was alles of niets. Of ik zou doorgaan en kijken waar het schip zou stranden of ik zou voor mijn studie kiezen.” En zo geschiedde, de raadsvrouw koos rechten.

Twijfelen over haar keuze doet ze niet, want de Amsterdamse heeft haar geluk gevonden. Toch bleef de deur op een kier voor shorttrack. Haar fascinatie voor het starten begon met haar vader als voorbeeld. “Hij heeft mij enthousiast gemaakt. De reden dat ik niet als ‘algemene’ scheidsrechter aan de slag ging, komt doordat ik graag in de voetsporen van mijn vader treed. Ook is starten zo’n aparte tak in de sport, dat trekt mij – net zoals dat ik mij gespecialiseerd heb in vastgoedfinancieringen, ook geen standaardkeuze in het vak”, aldus de juriste. “En zo’n pistool ziet er wel cool uit, vind ik”.

Het seizoen is net weer begonnen. De Lara van Ruijven Memorial vormde eind september de aftrap voor De Jong. “Net als de sport zelf, is het precisiewerk. Gaat het er allemaal eerlijk aan toe? Als starter ben je onderdeel van het jurycorps en ben je bezig met procedures. Daar zit veel overlap met mijn werk als advocate”, vindt De Jong. De 25-jarige wil blijven doorgroeien: “Dat is de topsporter in mij. Wat kan beter, sneller en scherper? De Olympische Spelen zou ik wel willen halen, dat is als shorttrackster niet gelukt. Maar ik ben pas net begonnen, dus dat is een hele lange weg.”

Hoe ziet de route naar de top er dan uit? “Je begint regionaal en met de basis jury-cursus. Dan kun je doorgroeien naar nationaal niveau, zoals de KNSB Cups of NK’s. Ten slotte heb je meerdere levels en vereisten om internationaal mee te draaien”, legt de juriste uit. Voor de Olympische Spelen worden de starters gekozen. Uit een wereldwijde poule maakt dat de kans voor de advocate erg klein. “Mocht het allemaal lukken, dan zou ik misschien over tien jaar op de Spelen kunnen staan”, zegt De Jong voorzichtig.

“Je moet het ook hebben van de gunfactor. Wie weet willen we ze graag een jonge, gemotiveerde vrouw. Voor nu wil ik vooral veel plezier houden in dit werk", besluit de starter.