'Sterren dansen op het ijs'
Dat had ik toch nooit kunnen bedenken: dat ik nog eens columns zou gaan schrijven die over kunstschaatsen gaan.
Hein Vergeer in 1990 in actie als langebaanschaatser
Als actief sporter heb ik een bewuste keuze gemaakt voor langebaanschaatsen. Ik had niet zo veel met kunstschaatsen. Ik vond dat allemaal maar gedoe en daarnaast was je ook nog eens afhankelijk van een jury. Ik moest er niet aan denken. Nee, gewoon het snelste weer binnen zijn trok mij veel meer.
Toch kan het raar lopen in je leven. Ik ben 20 jaar gestopt als langebaanschaatser en kreeg een uitnodiging om deel te nemen aan een kunstschaatsprogramma “Sterren dansen op het ijs”. Ik moet u heel eerlijk zeggen dat ik daar even over na moest denken. Maar ja, ik zat en zit in de PR en marketing en dacht: joh, misschien is het toch niet zo slecht om weer eens wat vaker met je hoofd op tv te komen. Daarnaast had ik een lijstje met namen van andere deelnemers gezien waarvan ik dacht: nou een stuk of 5-6 moet ik kunnen hebben. Dus ik zei ja.
In het contract dat we toegestuurd kregen stond dat we twee keer twee uur in de week moesten trainen. Dat was grappig, want die twee keer twee uur in de week werd al snel twee uur per dag en hoe verder ik in het programma kwam, hoe meer ik ging trainen. Uiteindelijk trainde ik vijf uur per dag. Met één doel: als ik er op de vrijdag (de live-show) uitgestemd werd, dat ik mezelf in de spiegel kon aankijken en ik zeker wist dat ik er alles aan gedaan had.
Met die instelling heb ik aan het programma deelgenomen en uiteindelijk, voor mij onverwacht, ook nog gewonnen. Het vreemdste wat me daarna gebeurde was dat ik door heel veel mensen herkend werd als die kunstschaatser. Ik moet u zeggen, dat is in het begin een beetje slikken. Ik was geneigd om te vertellen dat ik toch echt die allrounder was. Grappig toch, tegelijkertijd was er een nieuwe generatie die mij kende. Dat zou op een andere manier nooit gebeurd zijn.
Als gevolg van de winst zit ik nu dus in de jury van “Sterren dansen op het ijs” 2011. Ik weet wat de deelnemers meemaken, vanavond de eerste show. Live wel te verstaan. Je moet ineens allerlei dingen laten zien die je in de periode ervoor geleerd hebt. Dat lijkt makkelijk, maar ik kan u vertellen dat het echt niet meevalt.
Ik weet dat de zenuwen door hun keel zullen gieren. Ineens miljoenen ogen op je gericht en je moet iets uitvoeren waarbij je je niet op je gemak voelt. Dat is niet gemakkelijk.
Ik zal deze eerste avond als jury dan vooral mild zijn.