Straf en spektakel: de shorttrackdag van Jens van 't Wout

“Hoewel ik door de operatie aan mijn enkel niet alles heb kunnen doen in de zomer, ben ik tevreden met waar ik nu sta”, concludeert Jens van ’t Wout, terug in het hotel na een lange dag. “Mijn resultaten zijn nog niet allemaal top, maar schaatsend gaat het echt goed. Dat ik zo makkelijk herstel tussen de ritten is een fijn gevoel. Bovendien glijd ik makkelijk mee op hoge snelheid, zelfs aan het einde van een 1500 meter.

"Op dit moment in het seizoen probeer ik technisch en tactisch wat dingen uit", vervolgt de shorttracker. "Ook let ik op iedereen, om richting het WK de beste tactiek te hebben voor elke mogelijke rit. Hoe rijden bijvoorbeeld de Koreanen? De Chinezen hebben nu een iets mindere vorm, maar zullen gedurende het seizoen beter worden. Ook zijn er shorttrackers die deze winter ineens het hoofdprogramma halen of rijders op wie je altijd lette, maar die nu niet meer vooraan meedoen. Je moet elkaar weer leren kennen aan het begin van het seizoen. Dat houdt het leuk.”

Terug naar de races, te beginnen met de finale 1500 meter, op het moment dat er nog drie rondes op het bord stonden. Jens van ’t Wout schaatste op de derde stek. De Canadees William Dandjinou leidde in zijn thuisland de dans, de Italiaan Pietro Sighel volgde als tweede. “Ik ging vol voor de winst”, begint de analyse van de Nederlander. “Ik zag dat William bij ons wegreed. Als ik hem nog zou willen aanvallen, dan moest ik snel Pietro voorbij. Door de lijnen die hij schaatste moest ik hem vlak voor de bocht passeren. Dat probeerde ik, maar ik had niet genoeg snelheid.” Sighel en Van ’t Wout kwamen met elkaar in contact en door de late timing van de Nederlander, werd hij als schuldige aangewezen. “Ik had wel het gevoel dat de straf voor mij zou zijn”, is ook het oordeel van de shorttracker zelf.

De situatie is mooi gevangen door de camera:

Terwijl de twee mannen achter hem in de clinch lagen, pakte William Dandjinou in dit nog prille seizoen zijn vierde World Tour-goud. Van ’t Wout heeft lovende woorden over zijn concurrent. “Ik vind het leuk om tegen William te racen. We zijn goede vrienden, ik ken hem al sinds 2018. In onze juniorentijd kwam hij met enkele teamgenoten naar Nederland voor een paar kleine wedstrijdjes. Hij was iemand die altijd viel in zijn rit. Vorig jaar heeft hij opeens een heel grote stap gemaakt door wat aanpassingen aan zijn materiaal. De langere messen waar hij nu op rijdt werken goed voor hem. Inmiddels kan hij zijn lengte (een meter negentig) als voordeel gebruiken. Hij maakt grote klappen de bocht uit en bouwt veel snelheid op.”

Ruim een uur na zijn finale 1500 meter mocht Van ’t Wout het wederom opnemen tegen Dandjinou. Ook Pietro Sighel was weer van de partij tijdens de halve finale over 500 meter. Omdat de Nederlander vanaf de ongelukkige vierde startpositie moest vertrekken, werd het vanaf bocht een al een bijna onmogelijke missie. Zijn Canadese opponent stoof ervandoor en hoewel ook Van ’t Wout veel snelheid maakte – ‘Ik schaatste twee rondjes 8,0 achter elkaar’ – kon hij zowel Dandjinou als Sighel niet verslaan en was hij aangewezen op de B-finale.

Een B-finale is vaak het schamele voorafje voor de hoofdact, maar die van de 500 meter was er eentje waarbij de vingers afgelikt mochten worden. Van ’t Wout: “Ik kwam op positie vijf terecht na de start en bouwde veel snelheid op. Ik had met Niels (bondscoach Niels Kerstholt, red.) afgesproken dat ik alles of niets zou spelen. Ik haalde de eerste rijder in en zag veel ruimte voor me.” Met een gedurfde inhaalactie schoof hij op van plek vijf naar twee. “Ik wilde er een passeren, toen werden het er twee en uiteindelijk drie.” Enkele tellen later finishte hij de B-finale als eerste, omdat twee concurrenten vielen.

De dag werd afgesloten met de halve finale van de mannenrelay. Itzhak de Laat, Friso Emons, Sjinkie Knegt en Van ’t Wout kwamen als eersten over de streep. “Een mooie winst, we blijken eindelijk het goede ritme te pakken te hebben. We maken met z’n allen steeds minder foutjes en raken meer op elkaar ingespeeld. ” Toch leek de situatie even penibel, toen Knegt zijn tweede positie moest afstaan aan de Chinees achter hem. Door een flinke duw van Van ’t Wout op De Laat rukte Nederland op van drie naar een. “Een trucje waar we vaak op geoefend hebben”, legt Van ’t Wout uit.

Het was het vierde onderdeel van de dag voor Van ’t Wout, want tijdens het ochtendprogramma schaatste hij al de halve finales van de mixed relay. Mede door twee inhaalacties van hem behaalde TeamNL Dutch Lions de eindstrijd op zondag.