'Stralende gezichten, daar doe je 't...
De vrijwilliger van deze week is Stans Koot
“Als ik meedoe aan een toertocht, ga ik na tien kilometer bij de eerste Koek & Zopie lekker zitten en koffie drinken”, lacht Stans Koot. Hoewel ze zelf dus niet zo fanatiek schaatst, zit ze halverwege augustus alweer volop in de voorbereiding voor het winterseizoen. In de technische commissie Shorttrack van Schaatsvereniging Utrecht is ze momenteel druk met het zomerijs in Eindhoven waar de vereniging gebruik van maakt, en het organiseren van het jaarlijkse trainingskamp in het Belgische Turnhout.
Vanwaar die band met het schaatsen?
“Dat is gekomen toen ik mijn man ontmoette, die schaatst op de langebaan. Mijn moeder schaatst ook wel, maar dan alleen toertochten op natuurijs. Zelf ben ik in Spanje geboren en dus niet met winterse omstandigheden opgegroeid. Maar bij mijn twee zoons zat het er al van kleins af aan in. Die gleden op sokken door het huis, zijn helemaal enthousiast van schaatsen kijken én zelf schaatsen. Ze deden al snel aan de jeugdelfstedentocht in Utrecht mee en toen ben ik op zoek gegaan naar de manier waarop ze zo snel mogelijk echt konden gaan schaatsen. Met shorttrack kun je in Utrecht eerder beginnen dan op de langebaan, en na een eerste keer proberen waren we verkocht.”
En vervolgens in het vrijwilligerswerk terecht gekomen…
“Klopt, dat doe ik nu sinds twee jaar. Ik moet altijd wat doen, anders zit ik als de jongens trainen ook maar stil op de bank. Via een andere vrijwilliger kwam ik in de technische commissie terecht. In die rol hou ik me bijvoorbeeld bezig met de organisatie van wedstrijden in Utrecht, zoals regiowedstrijden, een KNSB-cup, of komend seizoen voor het eerst een toernooi voor Masters. En dus met het jaarlijkse trainingsweekend voor alle leden van jong tot oud. In de twee jaar dat ik nu bij het shorttrack betrokken ben zijn er een aantal vrijwilligers vertrokken, waardoor stilletjes aan meer dingen op mijn bordje terecht zijn gekomen. Zo regel ik nu ook de trainers en bezet ik tijdelijk het secretariaat. Maar dat organiseren, dat vind ik toch wel het leukste.”
Wat maakt juist dat zo’n mooie taak?
“Dat mijn zoons zo snel ‘om’ waren om te gaan shorttracken, kwam mede door het enorme enthousiasme van de trainers. Met enthousiasme bereik je zo veel bij kinderen, en dat is ook bij het neerzetten van een wedstrijd of trainingskamp het geval. Dat werkt ook weer andersom: als je ziet hoe blij die kinderen zijn, word je zelf ook vrolijk. Op het werk heb ik die ervaring ook, daar heb ik wel eens samen met zo’n zestig vrijwilligers voor 500 kinderen een Sinterklaasfeest georganiseerd.”
Wat is volgens jou essentieel, wil je een evenement goed organiseren?
“Een goede voorbereiding. Je moet ruim van tevoren beginnen, want er kunnen altijd onvoorziene dingen gebeuren. Goede voorbereiding maakt dat je daar rustig mee kunt omgaan en dat je zelf ook kunt genieten van de dag, van de gezelligheid die het samenwerken in een groep met zich meebrengt. Ik krijg er een kick van als je achteraf gezamenlijk kunt zeggen dat alles goed is gegaan, van momenten waarop alles loopt en je als team een compliment krijgt. Ondanks dat je behoorlijk moe kunt zijn na zo’n evenement krijg je daar adrenaline van. Natuurlijk gaan er dingen wel eens mis, met z’n allen probeer je dit zo goed mogelijk op te lossen. Maar daar leer je weer van; hoe dan ook leer ik enorm veel in het schaatsen, en dat voor iemand die nog geen bocht kan rijden!”
Zijn er, na twee jaar vrijwilligerswerk, al dingen waar je speciaal op terugkijkt?
“Zeker. Zo hebben we vorig jaar bij de clubkampioenschappen een beker voor de beste prestatie uitgereikt aan een meisje met een lichte verstandelijke beperking. Haar gezicht toen ze de beker boven haar hoofd hield, dat was ontzettend mooi. Voor haarzelf had ze zó veel bereikt: het was haar gelukt de hele bochten goed over te stappen. Maar hoe dan ook is het geweldig om te zien hoe kinderen aan het begin van het seizoen net het ijs op stappen, de voeten doen niet wat ze willen, en dan het verschil als ze met zo’n clubkampioenschap aan het einde van het seizoen over de streep komen. Die stralende gezichten, daar doe je het voor. Of het gewaardeerd wordt wat ik doe? Ja, dat merk ik aan de mensen om me heen. Maar meer vrijwilligers zijn altijd welkom!”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!