Suzanne Schulting en Joep Wennemars: een dag van uitersten

Wennemars kwam op de vrijdagavond op het kortste nummer niet in de buurt, op de 1500 meter ging het mis op zeshonderdsten van een seconde. Daarmee lag alle druk op de 1000 meter, Wennemars’ enige kans om nog een ticket te veroveren voor het WK Afstanden in Hamar volgende maand. In de schaduw van kampioen Jenning de Boo slaagde hij glansrijk voor dat examen, mede dankzij de overwinning op Kjeld Nuis in een rechtstreeks duel. Het resulteerde ook nog eens in een persoonlijk record (1.07,23).

“Ik kan het niet geloven”, vertelde een beduusde Wennemars na afloop. “Ik weet dat ik het kon, maar nu? Daarmee verbaas ik mezelf heel erg. Ik had een mooie tegenstander, ik kon mezelf belonen als ik de eerste 600 meter goed reed. Ik had tijdens de race geen idee of dat aan het gebeuren was, maar het leek er wel op. Ik ging met voorsprong het laatste rechte stuk op en moest ‘m binnensleuren. Mijn rit winnen, dat was het doel. Als dat lukte, zou het mooi zijn. En toen zag ik de tijd. What the f**k, dacht ik. Ongelofelijk.”

Jenning de Boo was dit weekend een klasse apart, daarachter waren veel rijders aan elkaar gewaagd. De man uit Dalfsen wist dat hij met winst op Nuis - die niet vaak rechtstreekse duels verliest - een heel eind in de richting van een WK-ticket zou komen. “Je weet in een rit tegen Kjeld wat je aan hem hebt, hij is verschrikkelijk goed en levert altijd. Mijn subdoel was om de rit te winnen, daarmee had ik een heel grote kans op een WK-plekje. Dit was een fijne race, allebei hebben we daar profijt van gehad. We reden elkaar naar zo’n mooie tijd.”

Het zelfvertrouwen van Wennemars leed de afgelopen maanden onder de problemen die hem parten speelden. Hij moest kort voor de start van het seizoen nog geholpen worden aan een scheurtje in zijn meniscus. Hij mocht wel naar de World Cups, maar in Noord-Amerika ging het niet best. “Ik had sowieso op de 1500 meter heel weinig ritten waar ik vertrouwen uit kon putten”, keek de 22-jarige even terug op de teleurstelling van zaterdag. “Ik moest veel risico nemen, ging op een hoop en stond er net naast. Op de 1000 meter heb ik best vaak goed gereden, ik weet wat ik moet doen om van start tot finish hard te gaan. Ik baalde dat het niet lukte op de 1500 meter, maar daarvoor heb ik stabiliteit nodig.”

Wennemars redde zijn seizoen daarmee op de laatste NK-dag en kan zich opmaken voor het WK. “Er valt een last van mijn schouders”, ging hij nog enigszins beduusd van zijn stunt verder. “Het was een periode waarin ik geworsteld heb. Ik heb dit seizoen heel weinig goede races gereden, bleef zoeken naar dat ene aanknopingspunt. Dat was vandaag. Ik moest alles loslaten en gaan. Dan ben je er in één keer weer.”

De slotdag van de nationale afstandskampioenschappen werd eentje vol tegenstellingen voor ’s lands nieuwste schaatskoppel. Waar blijdschap de overhand had bij Wennemars, was het voor Suzanne Schulting een ‘grote teleurstelling’ dat ze ook op de 1000 meter naast een WK-ticket greep. “Ik was er gisteren op de 500 meter heel dichtbij, nu ben ik op waarde geklopt”, begon de olympisch kampioene shorttrack haar verhaal. “Het is wat dat betreft terecht dat ik niet naar het WK mag, ik zat niet dichtbij.”

Ze kwam rustig over in haar gesprek met de media, een paar minuten eerder was dat wel anders. Schulting kreeg kort voor de start van het NK mass start te horen dat ze niet mocht starten. Dat was een laatste kans om nog iets van dit weekend te maken. “Ik was gericht op de mass start na de duizend meter, maar ik mocht niet rijden omdat ik mijn materiaal niet heb laten controleren. Die memo hebben we gemist. We waren bezig met de 1000 meter, er was blijkbaar een materiaalcheck en ze wilden zo kort voor de start mijn spullen niet meer controleren. Dat zijn de regels, helaas.”

Voor het eerst in haar seniorencarrière plaatste de Friezin zich niet rechtstreeks voor een mondiaal kampioenschap. “Dat is natuurlijk een beetje gek.” Schulting mag als reserve naar Hamar, maar behoort een verrassingsoptreden bij het WK Shorttrack in Beijing – datzelfde weekend half maart – nog tot de mogelijkheden? Met haar ervaring kan Schulting bijvoorbeeld van waarde zijn voor de aflossingsploeg. “Pfoeh, dan zou ik mijn enkel moeten testen”, verklaarde ze, enigszins overvallen door de vraag, om er later aan toe te voegen dat ze "heel erg benieuwd is."

Schulting verzette halverwege december de bakens toen ze geen verbetering voelde aan de enkel die ze bijna een jaar geleden tijdens het WK in Rotterdam brak. Sinds half december shorttrackte ze niet meer. “Ik ben hartstikke fit, maar heb geen idee hoe het nu gaat met mijn enkel”, ging ze verder. “Ik kan daar geen uitspraken over doen, ik ben wel nieuwsgierig. Als ik op het droge oefeningen doe met mijn enkel, voelt het stukken beter dan in de periode rond oud en nieuw.”

De gedachte aan een terugkeer op de shorttrackbaan deed Schulting wel degelijk glunderen. “Ik glunder van de gedachte dat de mogelijkheid bestaat om een kampioenschap te rijden, maar op het WK Afstanden in Hamar sta ik reserve op twee onderdelen. Het is niet zo dat de langebaan volledig buiten beeld is. Je weet nooit wat er kan gebeuren.”

Het verloop van het NK Afstanden was in alle eerlijkheid een bittere pil voor Schulting. Mocht zich nog een kans voordoen om een kampioenschap te rijden in het slot van dit seizoen, grijpt ze die met beide handen aan.