‘’Dit maakt veel goed,’’ zei de jonge schaatsster uit Tijnje nadat ze de 1000 meter met een baanrecord had gewonnen. ‘’Voor de allround-titel kan ik helaas niet meer strijden, maar met deze titel ben ik ook heel blij.’’
Hoe zet je na zo’n grote teleurstelling als topsporter de knop om? Als shorttrackster is Suzanne Schulting wel aardig wat gewend, maar ook zij moet moeite hebben gehad om na haar teleurstelling van gister weer door te gaan. ‘’Dat viel wel mee,’’ zegt het jonge talent, dat onlangs nog zilver won op het EK Shorttrack in Dordrecht. ‘’Bij shorttrack word je ook wel eens onderuit geschaatst en moet je na twintig minuten alweer je volgende rit rijden. Dan moet je van je afzetten en verder gaan.’’
Als shorttrackster heeft de spontane schaatsster uit Tijnje de afgelopen weken aardig wat meegemaakt. Tot haar eigen verbazing plaatste ze zich op het NK Shorttrack in Amsterdam voor het EK en mocht als zeventienjarig meisje zo maar het Europees Kampioenschap Shorttrack rijden. ‘’Dat was wel gaaf,’’ glundert ze. ‘’Voor de relay-finale was ik ook bloednerveus. Het hele stadion zat vol met mensen die voor mij gekomen waren en ik wilde koste wat het kost goed rijden. We reden namelijk voor een Europese titel, dus ik wilde mijn team niet laten vallen. Uiteindelijk hebben we daar zilver gewonnen en daar was ik ook erg blij mee. Dat was een fantastische ervaring.’’
Zonder enige moeite hield Schulting zich staande tussen de Europese toppers. Ze had al vaker tegen haar buitenlandse tegenstanders gereden dus van ontzag was geen sprake meer. ‘’Je moet gewoon rijden,’’ zegt ze. ‘’Ik wist dat ik een aantal tegenstanders kon verslaan.’’
Nu ze weer geland is op aarde en we alweer een paar weken verder zijn, doet Suzanne Schulting dit weekend gewoon weer mee aan het NK Allround voor junioren. Voor een halfleeg ijsstadion rijdt ze in Deventer haar rondjes en probeert haar grote concurrente Isabelle van Elst te verslaan. ‘’Ik heb geen moeite om die overstap te maken,’’ zegt ze. ‘’Dit is gewoon een NK, waar je een Nederlandse titel kunt verdienen. Het is jammer dat ik met die diskwalificatie mijn allround-toernooi heb vergooid, maar ik ben wel erg blij met mijn Nederlandse titel op de duizend meter.’’
Naast Suzanne Schulting was Isabelle van Elst bij de B-junioren een klasse apart. Ze domineerde de 500 en 1500 meter en legde zo een mooie basis voor haar Nederlandse titel allround. Na die vervelende diskwalificatie van vorig jaar, was ze maar wat blij dat ze nu wel beslag legde op de Nederlandse titel. Sterre Jonkers (die de 3 km won) en Jutta Leerdam werden knap tweede en derde.
Bij de mannen was er na de diskwalificatie van Jeroen Janissen een spannende strijd ontstaan tussen Joost van Dobbenburgh en Tjerk de Boer. Joost van Dobbenburgh was na het winnen van de 500 en 1000 meter leider in het tussenklassement en had nog een snelle drie kilometer nodig om zijn allround titel veilig te stellen. ‘’De drie kilometer is niet mijn sterkste afstand,’’ zei de enthousiaste Haastrechter. ‘’Ik wilde die titel graag hebben, dus ik heb me volledig gegeven. Uiteindelijk kwam ik na een lange rit in een tijd van 4,12 over de finish en was ik erg tevreden. Het was helaas niet genoeg om Tjerk de Boer achter me te houden in het klassement, maar ik heb zelf wel lekker gereden.’’
Tjerk de Boer was zelf nog te verbaasd om te reageren. Door de snelle tijden van Janissen en Van Dobbenburgh had hij geen moment rekening gehouden met zijn kansen op de nationale titel. Door zijn ruime winst op de drie kilometer (hij won in een tijd van 4,08) pakte hij echter ook de koppositie in het allroundklassement over en werd dus Nederlands kampioen. ‘’Hier had ik niet op gerekend,’’ stamelde de Fries. ‘’Ik dacht Jeroen zou winnen. Maar ik ben wel blij, hoor. Het is mooi om op zo’n prachtige ijsbaan de Nederlandse titel te winnen.’’