Teun Schouten is eigenzinnig. Hijzelf is de eerste die dat toegeeft. Op 28-jarige leeftijd probeert hij op unieke wijze alsnog de top van het internationale skeeleren te bereiken. Zonder trainer, maar met Thaiboksen als inspiratiebron maakt Schouten op dit moment indruk.
Schouten was in zijn jeugd een vaste waarde bij het inlineskaten. Met het afronden van zijn opleiding tot IT-netwerkbeheerder kwam de sport op een lager pitje te staan en ging aan de slag bij de Stichting ICTU. Na een aantal jaar was het ontbreken van sportieve uitdaging reden om een carrière bij de marine te ambiëren. Dat avontuur om zijn grenzen te verleggen lukte. Hij werd in tweede instantie toegelaten, maar het was van korte duur. “Ik deed mee aan de Ultra Viking Race, een ultramarathon over zestig kilometer”, doet Schouten zijn verhaal. “Na 52 kilometer kreeg ik een gevoel dat ik nog nooit gehad had en moest ik opgeven. Na anderhalve week werd duidelijk: ik had diabetes type 1.”
In een klap zag Schouten zijn dromen uiteenspatten: ten eerste om bij het Korps Mariniers aan de slag te gaan, maar ook het verleggen van zijn sportieve grenzen. Hij begon met het trainen van jonge skaters. “Na verloop van tijd prikkelde dat mij om zelf weer te beginnen, het vuurtje begon te branden”, zegt Schouten. Hij besloot de skeelers weer onder te binden, maar na zijn diabetes-diagnose waren de lange afstanden zwaarder. “Het controleren van je bloedsuikerspiegel is ingewikkelder met lange inspanningen, vandaar dat ik me ben gaan richten op de sprintafstanden.”
Schouten verkocht in 2023 zijn huis in het Westen en pakte zijn spullen om naar Heerenveen te verkassen voor een leven als full-prof. Hij had een duidelijk plan voor ogen en stippelde een route uit om aansluiting te vinden bij de wereldtop. Het leverde in Nederland redelijke uitslagen op. In 2022 en 2023 viel hij net buiten het podium op het Daikin NK 100 meter, vorig jaar moest hij in Rotterdam alleen Stefan Westenbroek voor zich dulden. Op de 200 meter behoorde hij tot de subtop. Zijn prestaties waren niet voldoende voor een startbewijs op de internationale kampioenschappen. Heerenveen bracht niet waar hij op gehoopt had, was de conclusie. “Voor mijn gevoel was ik mezelf niet aan het ontwikkelen.”
Hij fantaseerde over een verhuizing naar het warme Lagos in Portugal. Het werd Geisingen. “Ik ben van niemand afhankelijk”, gaat hij verder. “Ik heb Geisingen altijd een superlocatie gevonden. Ik kwam in contact met Kay Schipper - een van de bedrijfsleiders - en die zei dat er wel wat mogelijk was. Het heeft even geduurd. Toen ik groen licht kreeg, heb ik direct al mijn spullen in de auto geladen en ben ik de volgende dag gaan rijden.”
Schouten werkt tussen zijn trainingen door voor de organisatie, onder meer aan de Arena Geisingen International van volgende week. In het Duitse dorpje is behalve skeeleren niks te doen en dat geeft Schouten de focus om volledig voor zijn sport te gaan. De voorbije winter trainde hij vaak alleen omdat de in Geisingen gevestigde toprijders op het ijs actief waren. Hij gebruikte de tijdwaarneming en videobeelden om zichzelf te analyseren.
“Daarnaast heb ik een tijd aan Muay Thai (ook wel Thaiboksen genoemd: een oude vechtsport die al eeuwen in Thailand wordt beoefend, red.) gedaan. Uit die sport heb ik verschillende dingen meegenomen, zoals bewegingssnelheid en discipline”, zegt hij. “Ik ben eigenzinnig, maar ook iemand die alles leuk vindt. Ik heb discipline nodig om gefocust te blijven. Die boksers wagen zich in de ring en houden zich staande.” Schouten ziet gelijkenissen met zichzelf. “Ik heb de moed nooit opgegeven, ondanks uitdagingen die op mijn pad kwamen. Je zou mij in dat opzicht best als vechtsporter kunnen omschrijven.”
Schouten kon al vertrouwen putten uit de vorige weekenden, toen hij in Heerde op zowel de 100 meter (weg) als 200 meter (baan) de sterkste was. Hij versloeg sprinters Glenn Nijenhuis en Jelmar Hempenius met ruime cijfers. Een paar weken eerder werd hij tweede op de 500 meter in De Westereen, hoewel hij daar naar eigen zeggen ‘voor spek en bonen’ reed. “Ik lag kort ervoor in het ziekenhuis”, beschrijft Schouten. “Bij een training in Geisingen met het Duitse team moesten we een ronde voluit rijden. Vooraf had de Duitse bondscoach Pascal Briand nog gezegd dat we geen risico mochten nemen, maar dat was iedereen vergeten toen we van start gingen. In de tweede bocht probeerde iemand mij buitenom te passeren, maar dat had ik niet door. We haakten in elkaar en het volgende moment klapte ik met m’n hoofd op de baan.”
Schouten krabbelde na de val op, kwam zelf van de baan maar kon zich niets herinneren van de val en zag met één oog wazig. Voor controle werd hij naar het ziekenhuis gebracht. “Ik had na instructie blijkbaar alsnog iets verkeerd aangevinkt op het formulier waardoor ze me van top tot teen onderzocht hebben. Ik kreeg zelfs een scan en moest twee nachten in het ziekenhuis blijven.” Anderhalve week moest hij rust houden. “Toen ik daarna voor het eerst op skeelers stond en de druk opvoerde, voelde ik direct hoofdpijn. Maar dat trok snel weg, alleen in mijn nek voel ik soms nog wat. Ik heb ontzettend geluk gehad.”
De blik is inmiddels gericht op de Europacups van de komende weken. “Voor een EK-ticket in Groß-Gerau op de 100 meter moet ik onder de tien seconden rijden”, weet Schouten inmiddels. Met 10,234 als snelste tijd in Heerde komt hij op dat vlak aardig in de buurt. “Ook op de 200 meter zit ik niet ver van de benodigde tijd, dus ik heb mijn hoop zeker gevestigd op een plekje in de EK-selectie.”
En als het skeeleravontuur toch eindigt? "Dan pak ik Muay Thai weer op."
Meer informatie over de Europacup in Groß-Gerau staat hier.
