Een timetrial is tenslotte geen shorttrack en dus moet Ter Mors het doen met een persoonlijk record (1.30,918). Daarmee was Ter Mors ruim een halve seconde sneller dan het Nederlandse record, dat sinds de Olympische Spelen van Vancouver op naam staat van Annita van Doorn (1.31,516). "Het is moeilijker om die tijd alleen te rijden, dan in een wedstrijd", was de reactie van Ter Mors.
Toch kon Ter Mors er niet mee zitten. "Shorttrack gaat niet om tijden, maar om interactie met elkaar. Het is een tactisch spelletje." De timetrials leverden de 22-jarige wel belangrijke informatie op. "Ik heb nog nooit zo hard gereden, ook niet in wedstrijden. Ik weet wat ik zelf kan, wat er in mijn lichaam zit."
En dat geeft met het oog op de Europese kampioenschappen eind januari in het Tsjechische Mlada Boleslav vertrouwen. "Mijn techniek loopt de laatste tijd goed. Alle puzzelstukjes beginnen in elkaar te vallen. Het is nog niet helemaal vlekkeloos, dus het kan nóg beter", analyseert Ter Mors. "Voor de EK weet ik dat als ik op kop terecht kom, ik de race zelf ook kan trekken."
Achter Ter Mors legde een verrassende Rianne de Vries van Shorttrackclub Thialf beslag op de tweede plaats, voor Yara van Kerkhof. Ook op de timetrial over vier rondes reed Ter Mors naar de winst (39,870). "Een mooie vlakke race. Met mijn basissnelheid zit het wel goed, alleen aan de start moet ik nog werken."
De tweede plaats op de vier rondes timetrial was voor Yara van Kerkhof, voor haar zus Sanne en De Vries.