Vanuit Italië vertelt Freek van der Ham hoe het met hem gaat. “Heel goed. Ik ben in het mooie Collalbo, het trainen gaat lekker en er heerst een fijn sfeertje hier.” Na maanden hard werken in Thialf is hij blij dat het Italiaanse dorp deze week zijn kantoor is. “Dit is mijn derde keer in Collalbo en ik geniet hier altijd. Het zonnetje schijnt, de trainingsomstandigheden zijn geweldig en het hotel is top. Even weg uit het vertrouwde. De berglucht doet wonderen.”
Een afwisselend programma is opgesteld voor de rijders van Essent: uren op de fiets worden afgewisseld met krachttraining en rondjes op het ijs. “Dat schaatsen op zo’n baan is iconisch. Je hebt een prachtig uitzicht op de bergen. Door de kou moet je je wel anders kleden, maar ook dat draagt bij aan de unieke sfeer.”
Hoewel Van der Ham geen berggeit is door zijn postuur, geniet hij zelfs van de fietstrainingen. “In de bergen moet ik altijd een beetje aanpoten. Ik vind het hartstikke leuk, vooral in de afdaling, want omhoog ben ik in het nadeel.” Wat overigens niet betekent dat hij achteraan bungelt. “Ik doe netjes mijn kopbeurten. We rijden niet volle bak, dus ik lig er nooit echt af. Zou ik mezelf helemaal leegrijden, dan ben ik de andere trainingen niet veel meer waard. Ik moet mijn uren kunnen maken.”
Van der Ham is opgewekt en positief. Daar heeft de eerstejaars senior alle reden toe, want hij maakt enorme stappen. Ruim negen seconden heeft hij deze winter van zijn pr op de vijf kilometer gehaald (6.31,40 werd 6.22,06) en op de schaatsmijl verbeterde hij zich doormet 2,5 seconden, van 1.48,74 naar 1.46,20. Vooral die laatste tijd staat Van der Ham goed bij, verreden tijdens het World Cup Kwalificatietoernooi (WCKT).
“Ik zie mezelf meer als een schaatser voor de vijf kilometer”, vertelt Van der Ham over zijn verbazing. “Als ik een beetje snelheid heb, moet die 1500 ook lukken. Maar wat ik tijdens het WCKT had laten zien, had ik daarvoor niet eens in een training gedaan. Ik steeg boven mezelf uit en had niet gedacht dat ik zo’n tijd neer kon zetten. Ook de rangschikking verbaasde me, vijfde tijdens mijn debuut.” Zijn euforische gevoel na de rit duurde voort, want veel mannen konden niet aan zijn tijd tippen. Helaas was zijn vijfde tijd net niet voldoende voor een wereldbekerticket omdat Kjeld Nuis een aanwijsplek kreeg.
Net als Hein Otterspeer op de 1000 meter werd Van der Ham gepasseerd, maar waar de 36-jarige sprinter de camera’s opzocht, hield de jonge schaatser zich stil. “Ik heb een heel andere positie dan Hein en koos ervoor het anders aan te pakken. Ik had overal tegenaan kunnen trappen, maar ik wil liever doortrainen, beter worden en fit blijven. En plezier erin houden.”
Dat laatste lukt uitstekend, mede te danken aan zijn ploeg. “De begeleiding is super. Ze weten in ontzettend korte tijd aan welke knoppen ze bij mij moeten draaien. Naast het harde werken wordt veel lol gemaakt. Een gezonde combinatie van beide.” Tijdens de pittige zomer – ‘die gasten hebben me af en toe over kling gejaagd’ – vroeg Van der Ham zich soms af waar hij beland was. Dat deze resultaten er al zo snel uitkwamen, was onverwacht. “Ik heb geen idee waar het eindigt en wanneer ik mijn plafond bereik. Hoewel dit een jong team is, zijn er genoeg ervaren rijders die me zeggen dat ik niet naast mijn schoenen moet lopen. Wees trots op wat je gepresteerd hebt, maar blijf er niet te lang in hangen.”
Op het Spaanse eiland Tenerife neemt Jorrit Bergsma vrijdagmiddag vlak voor zijn training even de tijd te bellen. De thermometer tikt de twintig graden aan: ideaal weer voor een trainingskamp. “Gisteren was het zonniger, toen was het best warm om de bergen te beklimmen. Dit weer is beter.”
Met de langebaanvrouwen Marijke Groenewoud, Melissa Wijfje, Merel Conijn en Elisa Dul en allrounder Tjerk de Boer is Bergsma naar Tenerife vertrokken. In tegenstelling tot de andere langebaanploegen vloog hij niet vanuit China direct naar het trainingskamp. Eerst werd een tussenstop gemaakt in Nederland, wat de Fries de mogelijkheid bood met zijn kinderen Sinterklaas te vieren. “Fijn om nog even thuis te zijn. Ik mis al veel momenten met ze, dan is het speciaal dit nog wel mee te pakken.”
Hoewel Bergsma snel hersteld was van de lichte verhoging in China – die hem dwong zich af te melden voor de vijf kilometer – hakten meerdere vluchten in een paar dagen tijd erin. “De jetlag was even pittig. De eerste dagen in Europa voelde ik me een beetje een zombie. Daarom is het lekker dat we hier in de zon zitten, daar knap je het snelst van op. Maar we zitten nu in een periode met veel reizen en trainen. Dit zijn investeringen die gedaan moeten worden. Go with the flow.”
“Het is fijn weer aan de basis te kunnen werken”, vervolgt Bergsma. “Tijdens de World Cups kun je niet doortrainen. Je komt op plekken waar het lastig is te fietsen en bent gefocust op de wedstrijden. Je bent alleen bezig in vorm te blijven. Deze week laten we alle facetten weer even voorbij gaan op de fiets en met hardlopen.” Wat in het druilerige Nederland lastig was geweest. “Daar is het nu bar en boos, wat het moeilijk maakt de duurtrainingen af te werken. Bovendien is de kans op ziekte daardoor groter.” De zomerse omstandigheden helpen de ontspanning te hervinden. “Er wordt hier hard getraind, maar we kunnen ook de batterij opladen. Het WCKT bracht veel spanning mee en de reizen naar en in Azië vergden veel. De zon doet wonderen.”
Op woensdag keert Bergsma terug, waarna hij op donderdag het ijs alweer mag betreden voor de eerste dag van de Vier van Noord-Holland. “Een leuk evenement. Een meerdaagse hoort in de marathonkalender thuis. Het heeft iets unieks. Ik zal niet in topvorm aan de start verschijnen na zo’n trainingsweek.” Het is de eerste van vele marathons, want door het overslaan van het NK Allround, kan de rijder van Albert Heijn Zaanlander ook verschillende Daikin Marathon Cups en het NK van 1 januari meepakken. “Ik ben blij dat er ruimte is om marathons te schaatsen.”