Naast de vele schaatsverenigingen die iedere winter hun trainingen en wedstrijden rijden op de kunstijsbanen van Nederland, zijn er talloze ijsclubs die pas écht zichtbaar worden als het vriest. Met een eigen combibaan (landijsbaan en skeelerbaan) heeft Schaats- en Skeelervereniging Leiderdorp weliswaar ook in de zomer volop te doen, maar wordt er momenteel toch vooral uitgekeken naar ijs.

"Het is een prachtbaan, maar vergt natuurlijk wel behoorlijk wat onderhoud. Een kerngroep van vijf vrijwilligers van onze vereniging zorgt daar al jaren voor, zij zijn zeker zes dagen in de week aanwezig op de baan en verdienen het zonder meer om eens in het zonnetje gezet te worden", vertelt John de Lange, voorzitter van SSVL.

Wat voor werkzaamheden komen er kijken bij het onderhoud van zo’n baan?

"In ieder geval moet de baan in de zomer iedere dag worden aangeveegd, maar ook het grasterrein rondom wordt iedere week gemaaid, daar zijn twee vrijwilligers wel een hele dag mee kwijt. Nieuwe aanplant wordt gedaan door de gemeente, die eigenaar is van het terrein, maar wij regelen het onderhoud. Onze baandirecteur Gerard van der Klauw is dan ook vier keer per dag aanwezig om constant het oog erop te houden dat er geen ongeregeldheden zijn."

"Verder kun je denken aan het verzorgen van de machine, verfklussen en andere taken die maar voorbij komen. Dit jaar hebben we bijvoorbeeld een nieuwe veegauto gekregen, waarvoor onze vrijwilligers een nieuwe schuiver met borstel voor hebben gemaakt. Ook hebben ze de omheining verbeterd. Verder hebben we het clubhuis dat wel ons eigendom is en onderhouden moet worden. De baan staat natuurlijk onder water, nu is het een kwestie van staren naar het water en hopen op ijs. De optimisten onder ons weten zeker dat dat er over een paar weken komt."

Hoe is dat groepje vrijwilligers ontstaan?

"Ze zijn allemaal actieve leden van de vereniging, schaatsen allemaal nog. In 2009 zijn we op de huidige locatie terechtgekomen, maar ook daarvoor hielden ze zich altijd al met vrijwilligerswerk bezig. Nu we een eigen accommodatie hebben voelen ze zich daarvoor ook echt verantwoordelijk, iets dat je bij een kunstijsbaan minder snel hebt. Ze zien dit echt als een stukje van hen."

"Je hoeft ze dan ook niet veel te vragen, ze hebben een enorme affiniteit met schaatsen en zijn enorm betrokken met de vereniging. Een van hen is bijvoorbeeld oud-secretaris, die in de gelukkige omstandigheid is om te kunnen stoppen met werken. Dat laatste geldt eigenlijk ook voor de anderen, zij werken ook niet meer en kunnen dus constant werkzaamheden op de baan verrichten. Dat moet ook wel, want alle klussen die zij overdag doen, kunnen jongeren niet naast hun werk doen, die doen buiten werktijd bijvoorbeeld trainersactiviteiten."

Hoe verloopt de, bijna dagelijkse, onderlinge samenwerking van die vrijwilligers?

"Er zit wel een verdeling in de taken, ieder heeft wel zijn specialiteit. Zo heeft een van hen het complete overzicht, houden er twee zich vooral bezig met de materiaalzorg en verrichten de andere twee veel hand- en spandiensten, zoals schilderwerk. Maar alles gebeurt ook in onderling overleg, wanneer er zich problemen voordoen wordt er uitgebreid gediscussieerd, soms wel twee, drie uur."

"Soms heeft iedereen wel een andere mening, maar zodra er uiteindelijk een besluit is genomen wordt er direct weer - over het algemeen zingend - aan het werk gegaan. Dat moet ook wel, anders hou je het samen niet vol, het is flink doorbuffelen. Omdat we zo’n vaste groep vrijwilligers hebben, is het voor anderen ook makkelijk om af en toe bij te springen. Vanuit de vereniging zijn er altijd wel mensen die een handje komen helpen als dat nodig is."

Hoe belangrijk is de inzet van zulke betrokken vrijwilligers voor een vereniging?

"Voor ons zijn ze onontbeerlijk. Als we alle taken die zij op zich nemen, extern zouden moeten uitbesteden, zou dat niet te doen zijn. Toen we bijvoorbeeld het nieuwe clubhuis kregen, werd dat helemaal kaal opgeleverd. Onze vrijwilligers hebben toen zes weken lang, van ’s ochtends vroeg tot soms wel in de late uren doorgewerkt om er wat van te maken. De accommodatie is altijd piekfijn in orde, er ligt geen papiertje op de baan, het is altijd schoon en netjes."

"Daarover krijgen ze dan ook regelmatig complimenten, niet alleen van de gebruikers van de baan, maar ook van de gemeente. Een ander moment waarop ze gigantisch werk hebben geleverd, was toen we in 2009 het NK skeeleren op de baan organiseerden. We konden toen nog niet helemaal gebruik maken van het clubhuis, dus werden er tenten opgezet. Mede dankzij het prachtige weer is het allemaal goed verlopen, dan is de voldoening des te groter. Uiteindelijk val je altijd terug op je basisvrijwilligers."

Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!