De vermoeidheid staat op het gezicht van Van der Wart na de verloren relay. Drie dagen wedstrijden hebben hun tol geëist. “Dit vergt alles van je, zowel mentaal als fysiek.”
“Het gaat niet alleen om de ritten zelf, maar ook alles eromheen”, legt hij uit. “Het is steeds of een teleurstelling of euforie waar je mee te maken hebt. Dan heb je 30 minuten om weer om te schakelen en gretig voor de volgende rit te zijn.”
En voor Van der Wart waren de pieken en dalen groot. Na de 500-meterfinale van zaterdag was hij woedend. Op zijn favoriete afstand greep hij net naast een medaille. “En daarna moest ik meteen een relay rijden.” Die omschakeling was steeds een uitdaging. “Ik ben een erg emotioneel mens.”
Het zorgde er ook voor dat hij met gemengde gevoelens op het toernooi terugkijkt. Hij had graag een betere 500 meter gereden en gewonnen op de relay. Tegelijkertijd merkte hij wel dat hij weer terug op zijn oude niveau begint te komen.
De afgelopen zomer ging er bij de Europees kampioen van 2013 na acht zware jaren wat druk van de ketel. Daardoor begon hij met een achterstand aan het seizoen. Volgens bondscoach Jeroen Otter liet hij in Dordrecht zien weer terug te zijn. “Dat klopt”, geeft Van der Wart toe, “ik ben de goede weg weer ingeslagen.”
Ook Breeuwsma put vertrouwen uit het EK, al kampte hij evenzeer als Van der Wart met de teleurstelling over het verlies op de relay. Over zijn individuele toernooi was hij wel content. Het was het eerste individuele internationale kampioenschap in vier jaar voor de Fries en het pakte beter uit dan hij van tevoren had gehoopt.
“Uiteindelijk ben ik supertevreden. In had van tevoren in mijn achterhoofd dat ik graag een individuele medaille wilde winnen en een plek in de top tien in het klassement”, vertelt hij. “Maar in het toernooi stel je zoiets al snel bij en vandaag had er meer ingezeten. Maar vooraf zou ik het voor een zesde plek wel gedaan hebben.”
Het doet Breeuwsma goed dat hij zich in de strijd om de topposities kon mengen. “Ik denk dat dit wel een van de best bezette EK’s is geweest. En ik zit er tussen en pak ook nog een medaille. En de andere rijders zijn geen koekenbakkers.”
Die mening deelt ook Van der Wart. “Het niveau in Europa is in de breedte gegroeid. Je ziet al jaren dat het zelfs harder groeit dan in de rest van de wereld. We kruipen steeds meer richting landen als Canada en Zuid-Korea.”
“En op dit EK had je niet alleen Sjinkie Knegt en Viktor An, maar ook mannen als Shaolin Sandor Liu en Viktor Knoch die in de World Cups ook al medailles gepakt hebben dit seizoen.”
Beide mannen hadden in Dordrecht nog een plekje hoger kunnen eindigen, maar met het oog op de relay lieten ze hun trainingsgenoot Vladislav Bykanov uit Israël de zege in de superfinale grijpen, ook al kostte hun dat een plek.
“We hadden al afgesproken dat Vladislav de punten zou pakken”, zegt Breeuwsma. “Hij hoefde als enige in de finale geen relay te rijden. En voor mij maakte het niet uit. Of ik nou vijfde of zesde word, boeiend…”
Voor zowel Breeuwsma als Van der Wart zit er op weg naar het WK Shorttrack in Moskou nog wat in het vat, denken ze. “Ik ben nog steeds op de weg naar boven”, benadrukt Van der Wart.
Waar dat toe zal leiden blijft de vraag, geeft Breeuwsma toe. Bescheidenheid blijft daarbij belangrijk. “Ik mik daar op twee of drie halve finales. Dan doe ik het perfect. Ik moet niet te gekke doelen gaan stellen.”