Jos Pompe (54) uit Oosterhout is pas op latere leeftijd aan sport gaan doen. En hoe? Twee sporten: inline-skaten en schaatsen. Twee verenigingen: IJs- en SkeelerClub Oosterhout (IJsco) en Schaats- en skeelergroep ‘Donders Goed’ uit ‘s Gravenmoer.
In 2008 kreeg Jos Pompe ‘de Toerkei’ uitgereikt (zie foto). Dat is een trofee voor degene die de meeste kilometers in het KNSB-district ‘Zuid’ heeft gereden. Naast zijn fulltime baan als elektricien en al die sportieve activiteiten heeft hij zelfs nog tijd voor vrijwilligerswerk.
Sinds wanneer doe je vrijwilligerswerk?
“Ik ben sinds 1 augustus 2001 lid van IJsco en sinds 2002 houd ik me al bezig met de natuurijsbaan van de club. In 2003 zijn we gestart met de aanleg van onze huidige natuurijsbaan ‘de Elskens’ en eind 2004 ben ik ijsmeester van deze baan geworden. Eind 2003 werd ik lid van de TC-skeeleren die jaarlijks, tot 2010, 1 of 2 skeelertochten en de nodige andere activiteiten organiseerde.”
“Van het een kwam het ander, want inmiddels ben ik ook bij de KNSB contactpersoon voor Toertochten district Zuid. Hoewel we vanwege de teruglopende animo bij IJsco geen toertocht meer organiseren, doe ik dat sinds 5 jaar nog wel voor de skeelergroep uit ’s Gravenmoer.”
Je bent op latere leeftijd aan sport gaan doen.
“Dat klopt. Ik deed eerst helemaal niks. Toen in 2001 de ijsbaan in Breda openging heb ik het eerste seizoen skeelerles genomen en zo ben ik uiteindelijk ook bij het schaatsen terechtgekomen.”
“Momenteel ga ik nog elke week naar trainingen op de skeelerbaan in Breda en rij ik de nodige toertochten mee. Op woensdagavond doen we met IJsco een toertochtje gewoon in de polder en op dinsdagavond ga ik met het groepje uit ’s Gravenmoer op pad.”
“’s Winters schaats ik, maar dat is de afgelopen 2 jaar wat minder. Elke zaterdagochtend heb ik training op de ijsbaan in Breda en ik probeer elke donderdagavond met het groepje van ‘Donders Goed’ te schaatsen. En ook nog op zondagochtend.”
Wat vind je het mooist om te doen?
“Eigenlijk toch wel skeeleren. Je bent in de buitenlucht bezig en je ontmoet steeds weer andere mensen, hoewel het ook een vast clubje is die steeds aan toertochten meedoet. Maar je komt op verschillende plaatsen en in een andere omgeving. Schaatsen doe ik voornamelijk op de ijsbaan in Breda.”
Naast al het actieve sporten heb je ook nog tijd voor vrijwilligerswerk.
“Dat is gewoon een hobby van mij. Samen met mijn vrouw doe ik vanaf 2005 ook de ledenadministratie voor IJsco. Sinds 2 jaar doen we dat via Club Webcare en gaat dat bijna volautomatisch. Leden melden zich aan en komen direct in het systeem. Niet meer intypen zoals we vroeger moesten doen, maar alles up-to-date. Verder hou ik nog onze clubwebsite (www.ijsco.net) bij. Dat is een bestaande website, ook via Club Webcare, die je zelf kunt invullen.”
Hoe ben je uiteindelijk ijsmeester op ‘de Elskens’ geworden?
“Ik was als elektricien betrokken bij het plaatsen van de lichtmasten. Toen kreeg ik te horen dat de toenmalige ijsmeester wilde stoppen, ook omdat ze al een aantal jaar geen ijs hadden gehad. Mijn eerste 2 jaar hebben we ook niet veel gehad. Maar de laatste 4 jaar mogen we in onze handjes klappen, gezien het aantal keer dat we open zijn geweest.”
“We beginnen in eerste instantie met z’n tweeën met het klaarmaken van de ijsbaan. Zodra het ijs er eenmaal ligt, zijn we met een man of 10 ook ’s avonds nog wel bezig met het prepareren. Zelf kom ik dan slechts een enkele keer aan schaatsen toe. Er zijn altijd allerlei andere dingen rond en op de baan te doen.”
Wat vind je zo leuk aan dit werk en wat geeft je voldoening?
“Dat je veel contact met mensen hebt. Het een en ander op clubniveau doen en op die manier iets voor andere mensen kunnen betekenen.”
“We zijn ook bezig met het idee om van de natuurijsbaan een combibaan te maken. Maar ja, de animo om een baan te exploiteren is miniem. Je hebt veel vrijwilligers nodig om de avonden dat je open bent in te vullen. Daardoor zijn we wat terughoudend om ermee verder te gaan.”
Hoe zou je anderen kunnen overtuigen om vrijwilligerswerk te gaan doen?
“Men kan niet altijd op z’n lauweren rusten en maar een paar mensen de kar laten trekken. Het is nodig dat ook andere mensen eens de handen uit de mouwen steken. De vereniging draait op vrijwilligers. Bij IJsco is dat een vast clubje, van slechts 30 mensen, op een ledenbestand van ruim 800.”
Krijg je voldoende waardering?
“Jazeker wel. Ik ben onlangs nog genomineerd voor de Sportprijs van Oosterhout. Uiteindelijk was de prijs aan iemand anders toebedeeld, maar ik vond het hartstikke leuk dat ik genomineerd was.”
Hoelang blijf je nog vrijwilligerswerk doen?
“Zolang lijf en leden het willen, vind ik het leuk om te doen.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!