Voor Hessel van Berkum was deze zomer hét moment om naar Zuid-Korea te vertrekken. “Dit is een periode met veel veranderingen: nieuwe coach, nieuw team.” De shorttracker had afgelopen jaar grote stappen gezet onder Dave Versteeg en Phil Brojaka bij WADRO KNSB Talent Team Noord, maar moest daar vanwege zijn leeftijd vertrekken. Hoewel hij een bronzen medaille had gepakt op het Daikin NK Shorttrack en mee had getraind met TeamNL, kreeg hij geen uitnodiging voor de ploeg van bondscoach Niels Kerstholt. Voor een shorttracker van 22 zijn er weinig andere opties in Nederland, waardoor Van Berkum op zoek ging naar alternatieven. Voor komende winter heeft hij onderdak gevonden bij het ISU Centre of Excellence, een internationaal schaatsprogramma in Thialf onder leiding van Benny Bruggemans.
Daarnaast sprak hij met zijn oude coach over een extra uitdaging om zijn carrière een impuls te geven. “Met Dave ben ik om tafel gegaan. Hij kwam met een paar buitenlandse ideeën.” Een daarvan was het shorttrackgekke Zuid-Korea. Van Berkum nam contact op met de coach van een club in Seoul, huurde een appartementje in de miljoenenstad en stapte 30 juni op het vliegtuig voor een avontuur van tweeënhalve maand.
Zes ochtenden in de week staat zijn coach om kwart voor vijf voor de deur. Na een autorit van een half uur betreedt Van Berkum dan om zes uur ’s ochtends voor de eerste maal het ijs. Als de training om acht uur klaar is, probeert de Nederlander een paar uur te slapen voordat de tweede training van die dag aan de beurt is. Door de verkeersdrukte is hij vaak pas na negenen 's avonds thuis. Dan neemt hij de tijd voor een maaltijd en kan hij vervolgens gelijk zijn bed in om zes uurtjes te slapen voordat zijn wekker weer klinkt. Donderdagmiddag, zaterdagmiddag en de zondag heeft hij vrij. Vooral in het begin moest Van Berkum wennen aan het slopende schema. “De eerste twee, drie weken waren heel pittig. Inmiddels begin ik eraan te wennen.”
Een van de aandachtspunten die Van Berkum heeft meegenomen naar Zuid-Korea is het verhogen van de efficiëntie in zijn linkerbeen. In de trainingen blijkt het lastig daarop te focussen. Want waar in Nederland de fiets wordt gebruikt als middel om de conditie te verbeteren, doen de Koreanen dat allemaal op de schaats. “Het is moeilijk om veel aan mijn technische verbeterpunten te werken omdat we zoveel rondjes rijden. Maar daar word ik wel sterker van. Ik leer op allerlei vlakken, van techniek tot materiaal, wat ik allemaal weer meeneem naar Nederland. Uiteindelijk wil ik het beste van twee werelden combineren.”
Van Berkum kijkt zijn ogen uit bij de Koreaanse club. “Vijf coaches staan tijdens onze trainingen op het ijs. Drie voor de oudere shorttrackers, twee voor de kinderen die bezig zijn met het verbeteren van hun techniek. Een paar jonge talenten van vijftien rijden net zo hard rondjes als wij. Die blijven maar gaan, niet normaal. Vet om te zien hoe goed zij zijn en hoe professioneel het shorttracken hier is.”
Hoewel weinig Zuid-Koreanen de Engelse taal beheersen, is Van Berkum goed ontvangen. “Mijn coach helpt me overal mee, hij is heel aardig. Verder is de communicatie lastig. Af en toe vertaalt een Japanner die ook meetraint de gesprekken of gebruiken we Google Translate. Na de training lunch ik weleens met de andere rijders, dan praten we met handen en voeten. Ik probeer daar verschillende Koreaanse gerechten uit. Op de markt heb ik bijzondere dieren zien liggen, maar daar ga ik echt niet aan beginnen. Als ik alleen ben, eet ik vooral westerse dingen die bekend zijn. De eerste twee weken was het zoeken naar de juiste winkels daarvoor. En omdat we heel hard trainden en ik door de warmte weinig honger had, viel ik gelijk een paar kilo af. Daarna heb ik echt even de tijd genomen om uit te zoeken waar ik wat kan halen. Ik heb nu de controle weer terug en eet deels dezelfde voeding als thuis.”
“Of ik hier veel beter ga worden, moet nog blijken. Maar het is sowieso een mooie ervaring. Als ik om me heen kijk naar de stad en de omgeving, dan besef ik het pas echt. Sinds ik begonnen ben met shorttracken, leek me dit al enorm gaaf om te doen. Dat je dan nu hier bent en met dit team mag trainen, is heel vet.”
