Dreamcatcher: dromen najagen aan de hand van koffie
Medium roast, tonen van chocolade, karamel, mandarijn en marsepein, afkomstig uit Colombia. “Naar de wedstrijden nam ik altijd zelf mijn koffie mee”, vertelt Kersten over het begin van het koffieavontuur. “Een malertje en bonen zaten standaard in mijn koffer. Tijdens een wereldbeker in Japan zag ik single cups met filter, geniaal. Op reis is dat veel handiger, zo kun je gemakkelijk goede koffiezetten. Terug in Nederland zagen we deze optie nergens, dus zijn we het zelf gaan doen.”
Een idee op een whiteboard groeide drie jaar geleden uit tot een webshop: Brew22, verwijzend naar hun droom: de Spelen van Beijing in 2022 halen. “We brouwden onszelf daarheen met goede koffie”, lacht Smeding. “Zo konden we met de ene passie de andere ondersteunen.”
Omdat de schaatsers de hele wereld overvliegen voor trainingskampen en wedstrijden besteden ze tegenwoordig de productie uit aan een sociaal werkbedrijf. Zelf doen ze al het werk achter de schermen. Zo houden ze het persoonlijk, dragen ze hun steentje bij aan de maatschappij en kunnen ze het bedrijf met hun sport combineren. “De uiteindelijke droom is zoveel mogelijk mensen voorzien van lekkere kwaliteitskoffie voor thuis én op reis. Daar werken we nu stap voor stap naartoe”, legt Kersten uit.
One of a kind: twee schaatsbritten die elkaar vinden
Medium roast, met tonen chocolade en fruitige nasmaak, afkomstig uit Brazilië en Ethiopië
Eigenlijk zou deze koffiesoort ook two of a kind mogen heten. Want samen leggen Smeding en Kersten een unieke route af, die begon op een Haags schaatstoernooi. Smeding: “De langebaantak van de Britse bond organiseerde altijd het Brits kampioenschap op De Uithof. Aan het eind van de dag hadden we beiden gewonnen en onze moeders, die elkaar helemaal gevonden hadden tijdens het toernooi en vriendinnen waren geworden, wilden ons samen op de foto hebben. Wij kenden elkaar niet en waren echt pubers die het ongemakkelijk vonden.”
De schaatsster vervolgt: “Daarna hadden we allebei een wedstrijd in Collalbo en wilden we naar de Universiade in Kazachstan. Vijf, zes weken zijn we met elkaar opgetrokken.” Een vriendschap ontstond, die later uitmondde in een relatie. Op de vraag wie de eerste stap naar liefde zette, kijken de schaatsers naar elkaar. “Hahaha, wij zijn niet zo romantisch. Twee gekke Engelse moeders die zeiden dat het zo moest zijn”, reageert Smeding lachend.
Trailblazer: geloven in je eigen pad
Medium roast, evenwichtig fruitige smaak, afkomstig uit Guatemala
Met hetzelfde gevoel voor humor en dezelfde volharding kozen de atleten niet altijd voor de makkelijkste weg. De 25-jarige Smeding woonde tot haar achtste in Engeland en vertegenwoordigt al vanaf het begin van haar schaatscarrière haar geboorteland, de drie jaar oudere Kersten is na enkele NK’s in 2014 gewisseld van nationaliteit. Zonder financiële steun en begeleidingsteam moesten ze zelf altijd veel regelen. “Op bepaalde momenten zijn wij de enigen geweest die in elkaar geloofden. Veel mensen dachten dat we het niet zouden redden. Of we hoorden dat we de makkelijke route hadden gekozen. Minder concurrentie, dus je kan je makkelijker kwalificeren. Zij zagen niet hoeveel wij zelf moesten regelen”, vertelt Kersten.
Smeding vult aan: “Jaren geleden zijn wij begonnen in de B-divisie van de wereldbekers. We moesten elkaar coachen en scherp houden. Alles betaalden we zelf, maar we hielden het geloof. Het was de eerste stap.” Want hoewel de concurrentie binnen Groot-Brittannië veel minder is dan in Nederland, moesten Kersten en Smeding alsnog aan de internationale eisen voldoen. Kwalificatie voor de Winterspelen was dan ook geen eenvoudige opgave…
Powerhouse: veerkracht cruciaal
Dark roast, tonen van chocola en karamel, afkomstig uit Brazilië, Guatemala, Ethiopië en Colombia
In het seizoen 2021/2022 stond alles in het teken van Beijing. Kersten en Smeding hadden de wens uitgesproken om met hun koffiewebshop het grootste schaatstoernooi ter wereld te halen, maar dat bracht wel druk met zich mee. “We zeiden het niet alleen tegen onszelf, maar tegen de hele wereld. Ons bedrijf hadden we er zelfs naar vernoemd”, geeft Smeding aan hoe belangrijk die kwalificatie voor hen was.
Haar vriend vervolgt: “Het was daardoor een jaar waar veel druk op stond. Bovendien was reizen extreem stressvol met corona. Op de wereldbekers in Salt Lake City en Calgary moesten we op ons allerbest zijn om ons te kwalificeren.” Terwijl Kersten half december al verzekerd was van een ticket, moest Smeding tot het laatste moment wachten. “Via de ISU had ik mijn plek gehaald op de 1000 en 1500 meter, maar Engeland is best streng. De bond geen taferelen zoals met Eddie the Eagle (de clowneske schansspringer die tijdens de Spelen van 1988 met afstand laatste werd, red.). Dus een panel moest beslissen of ik mocht gaan. Een maand lang zat ik in spanning.”
Terwijl Kersten zich voorbereidde op de Winterspelen, wist Smeding niet of ze via de tv de verrichtingen van haar vriend moest volgen of dat ze zelf aan de start mocht staan. “Zes dagen voordat het vliegtuig naar Beijing vertrok, ontving ik het verlossende telefoontje. Bij het woord ‘Congratulations’ barstte ik gelijk in tranen uit”, vertelt Smeding.
Kersten leefde mee met zijn vriendin. Smeding: “Toen we onder die grote ringen liepen tijdens de openingsceremonie, moest Cornelius een paar traantjes wegpinken.” “Op dat moment besefte ik: wow, we hebben het geflikt. Er zijn momenten geweest dat we twijfelden of we het zouden halen. Beiden waren we opgelucht, er viel iets van ons af. We hebben het gehaald!”, Kersten herbeleeft zijn vreugde, net als Smeding: “Hoewel we geen medaille hadden gehaald, waren we twee van de gelukkigste atleten daar.”
Underdog: onverwachtse medaille op het WK
Decafé medium roast, met tonen chocolade en fruit, afkomstig uit Peru, Guatemala en Brazilië
Na het olympisch seizoen richtten Smeding en Kersten met lotgenoten uit andere landen, die ook gewend waren hun eigen (koffie)boontjes te moeten doppen, de schaatsploeg Team Novus op. Het internationale collectief beleefde een succesvol debuutjaar.
De grootste verrassing voor Team Novus op het WK was de prestatie van Kersten. “Tot dit seizoen stond nooit één van ons op het podium”, vertelt Smeding, die als eerste de eer had, door op de afsluitende 1000 meter van het EK Sprint in januari de derde plek te pakken. Kersten bleef niet achter. In een kolkend Thialf liet hij onder meer Kjeld Nuis en Hein Otterspeer achter zich en pakte hij totaal onverwachts brons op het WK. “Ik zat op het middenterrein en besefte dat ik een medaille had. Daar had ik geen rekening mee gehouden. Ik wilde eigenlijk na mijn rit weglopen voor de cooling down.” In plaats daarvan mocht hij zich opmaken voor de medailleceremonie.
Ook voor Smeding was het een bijzonder moment. “Cornelius heeft vorig seizoen lange tijd gekwakkeld met een blessure en pas in de laatste weken voor het WK voelde hij dat het de goede kant opging.” In de warming-upruimte van Thialf hoorde ze dat haar vriend brons had veroverd. “Hoe moet ik me nu nog focussen? Ik zette mijn pokerface op en liep achter Cornelius langs, die met de pers aan het praten was. Ik moest hem negeren, al die emoties kon ik niet gebruiken.” Ook Smeding beleefde haar beste seizoen, met een achtste plek op de 1000 meter van het WK.
Door de bronzen medaille en het halen van de Spelen creëerden de schaatsers meer aandacht voor hun sport in Groot-Brittannië. “We krijgen meer begrip voor wat we aan doen zijn”, aldus Kersten. Of ze door hun goede prestaties ook steun krijgen vanuit Groot-Brittannië, is nog even afwachten. “Het zou fijn zijn om het gevoel te hebben dat je vanuit je land ondersteund wordt, dat er geloofd wordt in ons en dat men wil investeren in ons succes”, sluit de rijder af.
