Meintje van der Ark uit Kolham is een echte vrijwilliger die zich op vele plaatsen thuis voelt. Organiseren, delegeren, uitvoeren. Eigenlijk is alles haar wel toevertrouwd. "Ik vind het ook belangrijk dat iedereen overal iets van weet." Tegenwoordig houdt zij zich wat meer bezig met het organiseren en het bijstaan van anderen dan voorheen. "Vooral het samenwerken met iedereen vind ik heel erg prettig."
Als voorzitter van de gewestelijke technische commissie en lid van het Algemeen Bestuur van het gewest Groningen houdt Van der Ark oog voor detail. Afgelopen weekend stond zij vlak voor de uitreiking van de Grunobokaal en de Zilveren Schaats namelijk zelf de prijzen nog even mooi op te poetsen voor de winnaars.
Wanneer bent u begonnen met vrijwilligerswerk binnen het schaatsen?
"Dat is al heel lang geleden, toen hadden we nog de ijsbaan in het Stadspark in Groningen. Ik denk dat het in de periode '85-'86 was, toen onze kinderen bij de hardrijgroep van BorgerCompagnie zaten. Ze hadden destijds een klokker nodig en vroegen mij om te komen helpen. Ook bij ons in het dorp hielp ik wel vaker bij het sport- en spelgebeuren, dus ik kon wel met een stopwatch omgaan. Vervolgens ben ik al vrij snel een jurycursus gaan volgen en dan hoor je er gewoon bij."
"Later vroeg iemand die bij BorgerCompagnie betrokken was, en zelf al in de TC zat, of ik ook de gewestelijke TC kon komen versterken. Zo rol je dan van het een in het ander."
Wat zijn uw taken als voorzitter van de gewestelijke TC?
"Die zijn in de loop der jaren wel wat veranderd. Eerst viel namelijk de gewestelijke selectie ook nog onder de TC, maar met de komst van het TopTeam Noord-Nederland is het allemaal wat anders. Voorheen verzorgde ikzelf nog helemaal de aansturing van de selectie, met onder andere de organisatie van trainingskampen en dergelijke."
"Ik ben als afgevaardigde van de TC ook bij de vergaderingen van het Algemeen Bestuur aanwezig. 's Winters vergaderen we om de twee weken en in de zomer een keer in de drie weken. Daarnaast zit in het bestuur van het organisatiecomité van Kardinge."
Hoeveel tijd besteedt u aan uw vrijwilligerswerk?
"Geen idee, maar dat moet je ook niet willen bedenken. Het is in elk geval minder dan in het verleden. Iedereen meldt zich tegenwoordig elektronisch aan voor wedstrijden. Vroeger konden ze bellen tot zaterdagavond en voor een zondagavondwedstrijd konden ze zich tot zondag twaalf uur nog afmelden. Dat soort dingen gaat nu heel anders. Iedereen meldt zich elektronisch aan en ik ontvang heel enkel nog eens een telefoontje bij probleemgevallen."
Wat is voor u de voldoening van uw vrijwilligerswerk?
"Dat alles goed verloopt op de baan. Dat iedereen de afstand heeft gereden die hij of zij moest rijden en dat iedereen tevreden is. Daar doe je het allemaal voor. De toppers zijn leuk, ze zeggen wel 'dat is de slagroom op de taart', maar het is ook heel belangrijk dat alles in het gewest goed loopt. Dat wanneer je iets voor natuurijsclubs organiseert, zij daardoor ook weer een paar nieuwe leden krijgen die later weer doorstromen naar een hardrijgroep. Dat vind ik toch altijd weer heel erg leuk om te zien."
In 2010 bent u benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
"Dat klopt. Dat vond ik erg leuk. Het was ook heel onverwacht. Ik had helemaal niets in de gaten. Naast het schaatsen was het ook voor de activiteiten die ik altijd in het dorp heb gedaan."
"Mijn man had als vrachtwagenchauffeur onregelmatig werk en nadat ik eerst vaak meeging, heb ik besloten thuis te blijven en iets anders te zoeken waar ik van dienst kon zijn. Ik ben begonnen met het opzetten van een peuterspeelzaal en later ben ik op de basisschool gaan helpen. Vervolgens kwam ik bij het schaatsen terecht en dat is gebleven."
"In 1992 is ontdekt dat mijn man MS heeft en sinds 1994 is hij thuis. Daardoor kregen wij wel een iets ander leven. Ik ben met verschillende dingen gestopt, maar mijn vrijwilligerswerk bij het schaatsen heb ik altijd behouden. Dat is een soort uitlaatklep voor mij, in die zin dat ik er even uit ben. Het was in het begin zoeken naar de juiste modus, maar ik doe nu gewoon meer dingen die ik thuis kan doen, zoals bijvoorbeeld het samenstellen van de jurykalender. En ook de TC-vergaderingen doen we 's zomers gewoon bij ons thuis."
U bent erg betrokken bij de samenleving.
"Ja. Ik denk dat ik dat ook wel van thuis uit heb meegekregen. Mijn vader was altijd actief binnen de voetbalclub en mijn moeder bij de toneelvereniging, dus het verenigingsleven heb ik wel van hen meegekregen."
Waarom zouden ook anderen eens vrijwilligerswerk moeten gaan doen?
"Je kunt het niet verplichten, maar ik zou het heel erg prettig vinden wanneer één van de ouders van kinderen, die schaatsen heel erg leuk vinden, een jurycursus zou gaan volgen. Sommige kinderen blijven maar één of twee seizoenen, maar wanneer ze verder willen in het schaatsen, zou het voor de ouders zelf ook heel nuttig zijn wanneer ze er iets meer vanaf weten. Bovendien krijgen ze dan een indruk van hoe alles reilt en zeilt. Mensen staan er vaak helemaal niet bij stil wat er eigenlijk allemaal moet gebeuren voordat een wedstrijd gehouden kan worden."
"En soms krijgen we dan ook nog commentaar. Dan kan ik het af en toe niet nalaten om daar iets van te zeggen. Tegen ouders zeg ik dan wel eens: 'Ik heb hier geen kinderen meer bij, maar wij doen dit wel voor jullie kinderen. Kijk maar eens hoeveel mensen daar boven in de jurykamer zitten.' Maar meestal hebben we met elkaar heel veel plezier. Iedereen doet zijn best en daar moet onderling waardering voor zijn. Als je bepaalde dingen niet van je af kunt zetten, moet je dit werk niet doen."
Wat is de eerstvolgende grote wedstrijd die voor u in Kardinge op het programma staat?
"Dat is het KPN NK Junioren Afstanden van 8 tot en met 10 maart. Daar kunnen we nu weer mee aan de slag."
Meintje van der Ark poetste vlak voor de uitreiking van de Gruno Bokaal de prijzen nog even op | Foto: Martin de Jong
Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!