Daan Breeuwsma, Niels Kerstholt, Sjinkie Knegt en Freek van der Wart waren in de finale continu voorin te vinden. "We hadden de race onder controle en hadden dat ding in de tas", stelde Van der Wart. Maar op het moment dat Kerstholt weg probeerde te schaatsen bij de concurrentie, brak het ijs onder zijn schaatsen weg.
De 29-jarige Utrechter kon zich ternauwernood staande houden en dat worp het viertal terug naar de laatste positie. "Vanaf dat moment loop je achter de feiten aan, maar het scheelde niet veel of we hadden het nog recht kunnen trekken", aldus Van der Wart. "We hebben het uit onze handen laten glippen."
De Europees kampioen zag nog veel verbeterpunten. "We zijn weer een hoop wijzer. We hebben een mentale stap gemaakt: gaan voor de winst." Ook zijn ploeggenoot Kerstholt zag in het zilver een nuttig verlies, al had de Utrechter liever het goud in handen gehad. "We weten wat we kunnen en hebben het gevoel dat we dit soort landen er goed af kunnen rijden. Als je dat dan niet doet, dan is dat teleurstellend."
Het team eindigde vorig jaar als tweede bij de wereldkampioenschappen in Shanghai en mikt dit jaar op een plaats hoger. "Deze lessen zijn goed om nu te leren. Het zijn steeds kleinere dingen die mis gaan."
"Bij alle landen gaat de trukendoos nu open. Daar waren we op gericht vandaag. Elkaar coachen en met elkaar communiceren tijdens de race. Weten wanneer anderen een actie opzetten. Daardoor konden we andere teams goed blokken en stilzetten", analyseerde Kerstholt.
"Mijn wissel op Sjinkie moet strakker en beter getimed, dan heeft An (de Russische slotrijder, red.) geen kans om onderdoor te komen", legt hij uit. Van zijn eigen misser baalt hij. "Wegrijden is mijn kracht en mijn taak, die taak heb ik niet kunnen volbrengen."
Het zilver was voor de Nederlandse ploeg de derde tweede plaats op rij. "Ach, we staan tweede in het wereldbekerklassement", zei Kerstholt met een glimlach. "Wat heb je dan eigenlijk te klagen?"