'We leven voor de vereniging'

Hermine Helmhout uit Enschede is een vrijwilligster die met hart en ziel klaar staat voor haar medemens. Naast het voorzitterschap bij kunstrijvereniging T.R.K.V. Pirouette is zij gastouder voor kinderen uit het buitenland via de Stichting Europa Kinderhulp en helpt zij kinderen die het thuis even wat minder hebben.

In 2011 werd Hermine Helmout voor al dit vrijwilligerswerk benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. "Totaal onverwacht, want ik doe dit met zoveel liefde dat ik er zelf nooit aan gedacht had dat ik daar zoiets voor zou krijgen."

Sinds wanneer doet u vrijwilligerswerk bij het kunstrijden?

"Ik doe het 24 februari al 25 jaar. Ik had niet gelijk een bestuursfunctie, maar toen mijn dochter bij de vereniging kwam, was ik wel direct behulpzaam met allerlei dingen."

Ook uw man Geert en uw dochter Monika zijn actief binnen de vereniging.

"Dat klopt. Mijn man is penningmeester en onze dochter is de hoofdtrainster. Verder hebben we hele lieve hulptrainsters: Claudia Schiphauwer, Nathalie van Ravenswaay, Kirsten Eijssink en Nicol Kole. Net als Monika zijn zij als kind bij onze vereniging begonnen en op een gegeven moment trainster geworden. Zij zijn er gewoon altijd voor ons."

"Ook onze zoon Ramon, die actief is in het vrijwilligerswerk, kan ik altijd bellen wanneer we bij de vereniging iemand nodig hebben. Dan staat hij samen met z'n echtgenote voor ons klaar."

Jullie hebben een hechte vereniging.

"Dat vind ik wel ja. We kennen elkaar door en door en doen naast het schaatsen ook andere leuke dingen. We gaan wel eens drie dagen op schaatskamp en straks vieren we ook weer Sinterklaas en kerst met elkaar. We hebben echt hele leuke kinderen. Waar we ook met hen komen, de mensen zeggen vaak: 'Wat zijn ze beleefd en lief'. Nou, dat vind ik altijd heel fijn om te horen."

Heeft u het doen van vrijwilligerswerk van thuis uit meegekregen?

"Jazeker. Onze moeder heeft ons met de paplepel ingegoten dat je, wat er ook gebeurd in je leven, er altijd voor andere mensen moet zijn. Ik doe nog steeds heel veel voor kinderen die het thuis niet zo goed hebben en we hebben ook heel lang kinderen uit het buitenland opgevangen. Met kerst en tijdens de grote vakantie kwamen dan kinderen uit Roemenië en uit Berlijn, Hannover en Belfast bij ons logeren. Nog altijd hebben wij heel fijn contact met hen."

"We hebben ook lange tijd in Spanje gewoond en daar deed ik heel veel vrijwilligerswerk voor de Nederlandse ambassade. Mensen die in nood waren opvangen of kinderen die in het ziekenhuis lagen bezoeken. Hiervoor heb ik destijds een oorkonde van de ambassade gekregen."

De manier waarop jullie altijd voor iedereen klaarstaan, is ook een voorbeeld voor anderen.

"Ja, zonder meer. We hebben bij de vereniging ook hele lieve moeders die mij nu heel goed ondersteunen binnen het bestuur. Als voorzitter doe ik eigenlijk alles, maar gelukkig helpt mevrouw Schiroli mij al jaren met het secretariaat. Sinds kort heb ik nog twee heel lieve moeders, mevrouw Legdeur en mevrouw Ferwerda, die ik kan bellen wanneer ik ze nodig heb. Dat geeft mij een heel fijn gevoel."

Hoeveel leden heeft T.R.K.V. Pirouette momenteel?

"We hebben nu maar dertig leden. Dat is in de tijd van 'Dansen op het ijs' veel meer geweest. Toen hadden we er 92. Maar dat was voor de kinderen eigenlijk niet leuk, want ze konden toen nauwelijks fatsoenlijk springen of pirouettes draaien. Ik zou het fijn vinden wanneer we ongeveer vijftien leden erbij zouden krijgen. Meer hoeft eigenlijk niet, want nu hebben de kinderen echt de ruimte om te schaatsen en komen ze beter tot hun recht."

Heeft u enig idee hoeveel tijd u wekelijks aan de vereniging besteedt?

"Zal ik dat maar niet zeggen? Ik ben er eigenlijk dag en nacht mee bezig. Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed. Mijn man zegt wel eens: 'Hebben wij nog wel een ander leven?' We leven op dit moment voor de vereniging."

"Nu zijn we bijvoorbeeld weer druk met het voorbereiden van een hele grote wedstrijd op 30 november, waar honderd deelnemers aan meedoen. Dat is de KNSB Cup B1 en die wordt bij ons op de ijsbaan in Enschede verreden. De hele organisatie ligt in onze handen."

Lukt het om voor dat soort evenementen voldoende vrijwilligers te vinden?

"Jawel. Er bieden zich best wel veel moeders aan om te helpen en met elkaar gaan we er weer een mooie wedstrijd van maken."

Wat is voor u de voldoening van uw vrijwilligerswerk?

"Dat zijn die lachende koppies op de baan en de knuffels die je van die kinderen krijgt. Die houden ons op de been en zorgen ervoor dat we doorgaan. Totdat we heel oud worden en niet meer kunnen."

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl