Tot de allerlaatste rit moest Jenning de Boo vrijdagavond wachten. De blijdschap was dan ook enorm toen hij zag dat hij voor het eerst wereldkampioen op de 500 meter was geworden. Hij schreeuwde, gaf een high five aan zijn coach en genoot van het ererondje door het Vikingsschip. ‘Dit is mijn grootste titel tot nu toe.’
In de voorlaatste rit van de 500 meter stond de grote favoriet en uittredend kampioen aan de start: Jordan Stolz. De Amerikaan zette met 34,38 een goede tijd op de klokken, maar geen tijd waar Jenning de Boo van zou schrikken. Hij had zelf het laatste paar geloot en mocht iets voor half tien in ruim een halve minuut proberen zijn eerste wereldtitel te pakken.
“De hele dag heb ik gewacht tot ik mocht rijden”, vertelt De Boo. “En dan begon ik ook nog eens met een valse start. Daar baalde ik van. In Heerenveen had ik mijn race verpest na een valse start, dat wilde ik niet weer laten gebeuren. Ik heb geleerd rustig terug te rijden naar de startlijn om me opnieuw op te kunnen laden.”
Hoewel De Boo bij de start een fractie van een seconde later vertrok dan zijn tegenstander Marek Kania, zette hij zijn snelste opening ooit neer met 9,54. “Terwijl de omstandigheden niet snel waren. Ik stond zo scherp aan de start en wilde dit heel graag. Dit is mijn grootste titel tot nu toe. De kers op de taart van toch al een geweldig seizoen.”
Door zijn enthousiasme rollen de ene keer de woorden makkelijk over zijn tong, terwijl hij de andere keer moeite zijn gedachten niet weet over te brengen. De tweede Nederlandse wereldkampioen na Jan Smeekens, is nog bezig alle gebeurtenissen van het afgelopen uur te verwerken. “Het moet allemaal nog een beetje indalen. Twee jaar geleden kwam ik op het nippertje bij Reggeborgh binnen en was het de vraag of ik de andere jongens bij zou kunnen houden bij de trainingen. Nu ben ik WERELDKAMPIOEN! Deze ontlading is nergens mee te vergelijken.”
Ook Gerard van Velde en Dennis van der Gun waren dolgelukkig met het goud van hun 21-jarige pupil. Van der Gun vertelt: “Op dit belangrijke moment rijdt hij zijn beste rit ooit. Het rondje is zo verschrikkelijk hard, dat is echt zijn kracht. Hij heeft veel power en kan blijven doorversnellen.”
Van der Gun geeft het woord aan zijn collega Van Velde, die het verder uitlegt: “Voor zo’n lange jongen kan Jenning heel diep zitten. Hij beheerst alles wat een kleine rijder ook kan, maar dan met langere hefbomen en een aerodynamischere houding.”
“Deze wereldtitel is heel bijzonder”, vervolgt Van Velde. “Iedereen dacht dat Jenning wel zou kunnen winnen, maar ze vergaten dat hij tot nu toe slechts een World Cupje had gewonnen. Als hij in dit veld het podium had gehaald, was dat al superknap geweest.”
