Zo kreeg de race de winnares die iedereen van tevoren had kunnen voorspellen. Het ontbrak aan spanning, het werd een optocht van zestig ronden waarin alleen Britt van Wees (een belofte) lef toonde en 1600 meter lang wat voor het peloton uit kachelde. De grootste ophef werd veroorzaakt door flink wat schuivers in de finale. “De snelheid ging eruit, waardoor er meiden van achteruit naar voren kwamen en dat zorgde voor chaos. Dus toen dacht ik dan kunnen we maar beter het tempo erin houden”, zo vertelde de kopvrouw van Albert Heijn Zaanlander hoe de zaak was beklonken.
Groenewoud was net terug van een trainingskamp op Tenerife, waar ze alle dagen fietskilometers had gemaakt. “Dat voelde ik nog wel in de wedstrijd, want dit kon ik niet mijn beste eindsprint noemen hoor”, merkte ze glimlachend op. “Jillert (Anema, red.) had het ook voorspeld dat het niet zo heel lekker zou gaan. Maakte niet uit, het was voldoende om te winnen en daar ben ik voor naar Alkmaar gekomen. Zo'n vierdaagse is een mooi toernooi in het marathonseizoen, en ons doel is alle dagen te winnen. Dat wil ik graag, maar dat geldt net zo goed voor de andere vrouwen.”
De laatste keer dat er een meerdaagse op de kalender stond, betrof het de Trachitol Vierdaagse in 2021. Toen domineerden de vrouwen van Jillert Anema dat festijn ook. Elisa Dul won drie van de vier ritten en uiteraard het eindklassement. Ze ontbreekt nu in het groene kwartet. Groenewoud: “En twee seizoenen eerder pakte ik dat klassement. Dat wil ik nu ook.” De concurrentie in ogenschouw nemend ligt het voor de hand dat ze zondagmiddag het vissenpak definitief mee naar huis zal nemen.
De uitslag van Alkmaar staat hier
