''Het was eigenlijk een heel knullig ongeluk’’, haalt Osinga de aanrijding nog eens terug. ''En zoiets gebeurt je gewoon. Maar ik brak er wel twee ruggenwervels mee en ben uiteindelijk zeven weken uit de roulatie geweest. Al die tijd kon ik helemaal niks, heb ik alleen maar thuis gelegen.’’
Osinga kreeg geen korset om, zoals enkele jaren geleden nog wel gebeurde bij Casper Helling in een soortgelijk geval. ''Maar bij mij zaten de wervels tussen mijn schouderbladen. Daar heb je niets aan een korset. Dan moet het vooral met rust genezen.’’
Na zeven weken begon Osinga rustig weer dingen op te pakken. ''Maar het heeft me natuurlijk wel een goede zomer gekost. Ik moet zeggen dat ik er op dit moment naar omstandigheden nog behoorlijk voorsta, al voel ik het allemaal nog wel. Het schaatsen gaat best goed, maar ik ben wel vier kilo spieren kwijtgeraakt waardoor ik nu explosiviteit mis. Op dat punt moet ik nog aansterken. Op dit moment kijken we hoe ik alles verteer, en als het goed gaat kan ik weer vol in training.’’
Osinga stond altijd vooral te boek als langebaanschaatser. Een paar jaar geleden reed hij in Calgary op de tien kilometer nog 13.10, op dat moment nog mondiaal de derde tijd. In de jaren daarna kon hij dat echter niet waarmaken, waarna hij langzaam de verschuiving naar de marathon maakte. ''Vorig jaar heb ik de wedstrijden in de Eerste Divisie er nog bij gedaan, maar nu ben ik wel echt een marathonschaatser geworden.’’