De teller in dit seizoen stond voor Huisman al op één voor de start in Assen. Ze won immers in Dronten, maar dat was een losse wedstrijd. "Dit is inderdaad de eerste cupwedstrijd en daar ben ik blij mee", verklaarde ze.
Die vreugde liet zich niet verklaren door de veronderstelling dat de titelverdedigster in de Marathon Cup die zege ook echt nodig had. "Nee, zo werkt dat niet. Ik heb me daar ook helemaal niet druk over gemaakt omdat ik weet dat je soms geduldig moet zijn voor die eerste zege van een seizoen. Die kwam voor mij in Dronten. Dat zag ik al als een volwaardige zege omdat daar buiten Irene Schouten iedereen aan de start stond. En dat was hier eigenlijk weer precies hetzelfde."
De race in Assen eindigde in een sprint en dat scenario verbaasde vrijwel niemand. Want ook de vrouwen slaagden er – in tegenstelling tot de meeste wedstrijden dit seizoen – niet in voor spektakel te zorgen. "Er waren toch wel wat vluchtpogingen en het tempo lag hoog", wierp Huisman tegen. Daar had ze gelijk in, maar het bleven speldenprikjes. Niemand slaagde erin echt weg te komen en dat had veel te maken met de omstandighden in Assen. "Het ijs was zwaar. Eigenlijk was iedereen halverwege al zo’n beetje kapot."
Waar haar grote rivale Irene Schouten een week eerder in Hoorn nog klaagde over het gebrek aan resultaten op de langebaan, is Huisman dat stadium al gepasseerd. De Noord-Hollandse, net als Schouten in dienst van Project 2018, heeft haar ambites op die discipline voor dit seizoen al een beetje bijgesteld. "De langebaan is leuk als het lekker gaat, maar als het niet lukt ben je snel klaar. De NK in het begin van het seizoen liep helemaal niet bij mij. Daarna heb ik de langebaan op een laag pitje gezet."
Die beslissing nam ze wat makkelijker omdat Huisman nog altijd de marathon ziet als haar core business. "De marathons geven mij gewoon ontzettend veel plezier. Ik vind het heerlijk om ze te rijden. Het spelletje is leuk, het wereldje ook. Ik heb er gewoon altijd lol in."
Dat betekent niet dat ze de langebaan nu helemaal afserveert, stelt Huisman. "Nee, zo is het zeker niet. Vorm kan snel gaan, maar kan ook zomaar terugkomen en wie weet wat ik dan nog kan. Maar op dit moment is het ‘m gewoon even niet."
De reis naar Assen maakte ze in ieder geval niet vergeefs. Naast de dagzege incasseerde Huisman ook nog een andere beloning: het oranje leiderspak. Dat zat weken strak om de schouders van Janneke Ensing, maar in Assen leverde de inhaalrace van Huisman resultaat op. Het oranje is weer terug bij Huisman, die daar de afgelopen twee seizoenen patent op had.
"Het seizoen duurt nog wel even, maar het is prettig dat oranje pak weer terug te hebben. Daarvoor heb ik met name in de tussensprints toch wel wat moeten doen. Ik ben er blij mee dat het gelukt is."