WK Allround-koorts
Na een bijzonder mooie periode van natuurijs in Nederland en echte Elfstedenkoorts zijn de gemalen weer aangezet en is de dooi definitief ingezet. De schaatsen zijn weer in het vet en de koorts is getemperd.
Maar niet voor iedereen, ik betrap mezelf de laatste dagen op echte WK koorts! Koorts voor mijn eigen WK allround dat komend weekend plaats gaat vinden hier in Moskou! Geen koorts waarbij je je slecht en lamlendig voelt, nee echte positieve koorts waarbij je super voelt en in opperste staat van paraatheid bent. Het gevoel dat je bruist van energie maar die nog even ‘binnen’ moet houden zodat ik vanaf zaterdag alles eruit kan knallen!
Zaterdag …. Ja morgen dus! Morgen begin ik hier in Moskou aan mijn achtste WK allround, als ik dat zo zeg klinkt het al bijna alsof ik een veterane ben met mijn 25 jaar. Mijn allereerste WK weet ik nog als de dag van gisteren, ook dat was, toeval of niet, hier in Moskou. Er ging een wereld voor me open.
Ik was een broekie van achttien jaar oud en zat in Jong Oranje, net als Sven had ik me na het EK geplaatst voor het WK allround voor senioren. Ik was een Brabantse spring in het veld die alles KEI gaaf vond en overal tegen op keek! Alles was spannend en nieuw, interviews, dopingcontroles, prijsuitreikingen en televisie! (Ik dacht nog dat ik hard moest praten omdat ze me anders niet konden horen helemaal in Nederland ;-)! )
Een WK waar ik enkel met goede herinneringen aan terug denk, zo reed ik op de eerste dag op de drie kilometer een Wereld record voor junioren en werd ik op de 1500 meter zelfs tweede achter Anni Friesinger.
In het eind klassement werd ik vijfde. Niet gek voor een junior. Een prestatie waar ik trots op was en het begin van een mooi rijtje… 2005: vijfde 2006: vierde 2007: eerste 2008: tweede 2009: derde 2010: derde en 2011: eerste.
Een rijtje waar ik dit jaar vervolg aan kan geven. Nog steeds even gedreven en gemotiveerd als dat achttienjarige broekie van weleer. Maar inmiddels wel volwassen en met de nodige ervaring. Ervaring die me hopelijk komend weekend voordeel gaat opleveren.
Ja, kleine meisjes worden groot..de dromen die ik als achttienjarige had zijn al voor een groot deel uitgekomen! Maar dromen mag altijd, ook als je ouder bent. Dus mijn dromen... die heb ik gewoon aangepast!
Zo heb ik ook een droom om komend weekend weer 's werelds beste te willen zijn…al is dat natuurlijk geen gemakkelijke opgave! Mijn concurrentie is groot en ook zij zullen er meer dan klaar voor zijn! Mijn doel is dat ook om te focussen op wat ik moet doen, namelijk vier goede afstanden rijden en geen fouten maken. En dan aan het einde kijken wat het resultaat daarvan is.
Let dreams come true… again! Ik ben er klaar voor…. Nu alleen nog wachten tot het zaterdag is!