Jarenlang kleurde Wubben het marathonschaatsen, terwijl hij tussendoor ook altijd langebaanwedstrijden meepakte. “De eerste vijf jaar heb ik achterin het peloton meegereden. Ik denk dat degenen die me toen zagen rijden niet hadden verwacht dat ik zo mijn carrière zou beëindigen.” Het laatste decennium was Wubben veel aan de kop van de groep te zien. Al twee keer eerder won hij dan ook de Dick van Gangelen Trofee.
“Ik ben nooit Nederlands kampioen geweest en ik heb ook nooit een 200-kilometerwedstrijd gewonnen, maar als je terugkijkt moet je niet kijken naar wat je niet bereikt hebt, maar wat juist wel. En dat is een heleboel”, stelde de rijder van Groenehartsport.nl tevreden vast.
Dat hij in zijn laatste jaar niet alleen de KPN Marathon Cup finale en de Natuurijs Grand Prix in het Zweedse Falun op zijn naam schreef, maar ook door zijn collegaschaatsers tot beste van het seizoen werd uitgeroepen deed Wubben deugd.
“Als iedereen rationeel gestemd had dan had Karlo Timmerman gewonnen. Zo’n seizoen als hij reed rijdt hij misschien nooit meer”, denkt Wubben. “Maar ze hebben met emotie gestemd.” En zo is de Dick van Gangelen Trofee van afgelopen seizoen niet zozeer een prijs voor de beste marathonschaatser van het jaar, maar een oeuvreprijs voor de veteraan Wubben.
Wat hem nu te wachten staat, in sportief opzicht, weet de 39-jarige nog niet. “Ik blijf sowieso wel sporten, want ik vind het nog altijd heel leuk. Ik wil ook wel bij de schaatssport betrokken blijven, maar wil eerst rustig nadenken hoe.” Wubben ziet het niet zitten om meteen weer volle bak met het marathonschaatsen door te gaan in een andere functie.
“De ploeg heeft 0,0 budget. Dus misschien kan ik ze nog van dienst zijn. Vorig jaar heb ik de inline-skateschema’s gemaakt voor mijn ploeggenoten, wellicht doe ik dat dit jaar weer.”