Dat klinkt misschien wat badinerend, sprintjes, maar zo zien ze er wel elke keer uit zodra ze is vertrokken voor de races van goed veertig seconden. Ze memoreerde er een week geleden al aan: wat haarzelf zo trots maakt, is dat ze in staat blijkt in een overvolle driedaagse genoeg energie achter de hand te houden om het beste (in tijd) voor het laatste te bewaren. Sla de cijfers er maar op na. De expeditie van de voorbije dagen op het kortste nummer laat achtereenvolgens zien: 42,713 seconden in de voor haar eerste ronde (de voorronde mag Xandra overslaan, omdat ze hoog is gerangschikt in de World Tour); 42,134 in de kwartfinale, dan een fractie langzamere halve finale (42,153 seconden), om de serie te besluiten met een rit die op bijna 42 blank achter de rug is: 42,087. Vergeleken met een week eerder: toen was het 42,089.

Indringers met grote dromen om haar 'speeltuin' te verwoesten zijn er vast genoeg, maar het is de vraag wie er bij machte is om binnen nu en vijf weken de paardenkrachten te vinden om de blonde Culemborgse het hoofd te bieden. Veel hangt af van de allesverwoestende start die Xandra in de benen heeft. Natuurlijk, op dit platform is ook al tot in den treure geanalyseerd hoe haar overwinningen tot stand komen, namelijk door die geweldige explosie bij het vertrek en de perfecte timing in haar klappen op het ijs, in combinatie met de strakke bochten. Velzeboer, door haar prachtige uitslagen de nummer in de tussenstand van de World Tour, is geboren voor deze stiel; alleen, zou er dan niemand van de verzamelde concurrentie ook niet over dezelfde fysiologische waarden of capaciteiten beschikken om te doen wat zij kan? Ja, Selma Poutsma moet het kunnen. Sterker nog, ze is erin geslaagd tijdens de World Cup in Seoul waar het duo samen de hoofdprijs heeft kunnen vieren. Helaas is de bescheiden spurtbom momenteel geblesseerd.

Xandra Velzeboer WT 2 2024
De blijdschap van weer een gouden WT-medaille bij Xandra Velzeboer. | Foto: KNSB - Shapevisions

Wat zegt de aanvoerster van de Dutch Lions er zelf over? "Ik vind het een heel goede vraag. Wat ik zie is dat die anderen ook heel hard rijden, en daarom is het extra mooi als ik kan winnen. Het niveau blijft volgens mij steeds weer omhoog gaan, wat mij dwingt mijn niveau aan te scherpen. Dat het tot dusver lukt, maakt me blij", is haar eerste reactie. Wat opvalt, is dat het verschil met de tegenstandsters niet verandert. "Daar train ik keihard voor in de zomer, ook omdat ik niet kan weten wat de anderen doen of hebben gedaan. Het enige dat ik constateer is dat ze net zo goed heel snel zijn. Ik heb geen invloed op wat ze doen, vandaar dat ik blij ben dat ik de focus op mezelf kan houden. Maar je weet nooit wat de toekomst brengt."

Elf keer heeft ze nu in World Cup - en World Tour-verband tussen de wedstrijden door centraal op de ijsvloer gestaan, gevangen door de schijnwerpers die de huldiging van een speciaal tintje voorzien. Die gouden verzamelwoede is pas twee seizoenen geleden begonnen, ook in de Canadese stad. Destijds heeft Velzeboer de rekening geopend met een zege op de 1000 meter, waarna de reeks-500 pas op gang is gekomen. Gezien haar bijzondere kwaliteiten, de onvoorwaardelijke liefde en passie voor de sport die ze aan de dag legt, en de leeftijd (23), heeft het er alle schijn van dat de poten onder de troon waarop ze zit voorlopig niet door een of andere onverlaat zullen worden doorgezaagd. Daar is Xandra veel te alert voor, heeft ze bewezen. Wordt ongetwijfeld vervolgd, deze successtory. Te beginnen aan de andere kant van de planeet, in Beijing.

Xandra Velzeboer
Op de 1000 meter moest Xandra even in de schaduw vertoeven van Choi Minjeong. Corinne Stoddard behaalde brons. | Foto: KNSB - Shapevisions

Dat lijkt ook te gebeuren voor de nieuwe shorttrackheld der Canadezen, William Dandjinou. Even oud als de ster van Oranje, ongeveer in dezelfde periode tot grote hoogte gegroeid en bereid om de Ice Maples bij de hand te nemen, graait hij in de goudpot als de meest ervaren delvers. Een zilveren en drie gouden plakken van World Tour 2 voegt hij bij de oogst van de ouverture (drie goud). Hij excelleerde op de twee langste afstanden en was er hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor dat Team Canada in de slotact (mannenrelay) geen fout beging. Of beter: hij draaide de gaskraan op een gegeven moment zo fors open, dat de rest - inclusief een prima rijdend TeamNL - geen schijn van kans meer had.

De uitslagen van World Tour 2 staan hier