Niels Mesu was weer eens de sterkste in de sprint, zoals in zijn beste dagen op het hoogste niveau. De rijder van A-ware/Fonterra liet in de achtste race van de KPN Marathon Cup Gerwin Smit en Maarten Swings achter zich, om een beladen overwinning te boeken. Na alle schrik, alle pijn en alle twijfels van de afgelopen maanden, was dit het moment waarop hij lang had gewacht: een sportief succes dat alle ellende wat naar de achtergrond kon duwen. De patiënt Niels Mesu is weer de schaatser Niels Mesu.
"Het was een heel mooie avond", geeft Mesu grif toe. "Ik was behoorlijk gebrand om iets te laten zien en heb vanaf het begin geprobeerd de koers te maken. Toch miste ik bijna nog de beslissende ontsnapping, maar gelukkig kon ik er als laatste naartoe rijden. In de finale heb ik vervolgens alles gecounterd. Ik wilde een sprint omdat ik voelde dat ik daarin kon winnen. Dat lukte en dat was echt geweldig."
Tijdens zijn race was Mesu nog niet bezig met een eventuele zege en de emoties die dat zou veroorzaken. "Dan is mijn kop leeg, denk ik nergens aan. Alleen aan m’n techniek, de tactiek en de koers. Maar eenmaal over de streep overviel het me allemaal wel. Om weer eens te winnen na alles wat ik in de afgelopen maanden heb meegemaakt, ook al was het dan in de Eerste Divisie, dat was onwijs mooi."
Na de huldiging zocht hij langs de kant zijn ouders op en toen kwamen de emoties los. "Ja, ik zag mijn moeder al staan met tranen in de ogen. Dat doet wel wat met je. En zelf denk je ook nog eens terug aan alles wat er is gebeurd. Dat waren wel emotionele momenten."
Opvallend detail: meestal zijn er boze rijders als een A-rijder zich te veel bezighoudt met de koers in de Eerste Divisie en wint. Deze keer niet. Mesu: "Ik denk dat iedereen inmiddels wel mijn verhaal kent en dat er niemand is die mij deze zege misgunt. Eigenlijk heb ik alleen maar goede reacties gekregen."
Er werd langs de kant meteen gesuggereerd dat Niels Mesu nu wel weer rijp is voor de overstap naar de Top Divisie, maar zo eenvoudig werkt dat niet. "Wat mij betreft stap ik na ons trainingskamp op Gran Canaria wel over, maar uiteindelijk nemen we de beslissing daarover samen met Henk Gemser. Elke woensdag kijken we hoe ik ervoor sta en wat de volgende stap is. Daar houden we ons aan vast. Maar zelf denk ik dat ik goed genoeg ben als ik er in slaag een hele wedstrijd in de Eerste Divisie aanvallend te koersen. Dan kan ik ook mee op het hoogste niveau."
Ook daar zal hij dan weer moeten aanpikken, zoals hij dat ook in de Eerste Divisie heeft moeten doen. "Daar heeft het echt een paar weken geduurd voor ik echt kon meedoen. Zo’n periode zal ik ook op het hoogste niveau ongetwijfeld nodig hebben. Maar zover is het nog niet. Zoals gezegd, er is geen planning en we kijken van week tot week. Sport is geweldig, maar mijn gezondheid is nog steeds belangrijker. Al is er één pluspunt. Na deze overwinning slaap ik in ieder geval weer een beetje beter."