Maar medailles hebben ook altijd een keerzijde, en die was in dit geval best een beetje vrolijk. "Eindelijk’’, verzuchtte Zielman, "hebben we weer eens iets om over te lachen, iets dat het team weer een beetje vrolijkheid geeft.’’ Want dat, liet ze erop volgen, was alweer lang geleden. "Sinds Gauke Nijholt die beroerte heeft gehad, is het toch allemaal triest geweest. Zo’n voorval heeft een enorme uitwerking op de ploeg, en in de weken daarna is het allemaal niet veel beter geworden. Gauke ligt nu al weken in coma, en we hebben geen idee wat er uiteindelijk gebeuren zal.’’
Op het ijs van de Vechtsebanen weerden de meiden van Cenned zich in ieder geval goed. De zware vloer in de behoorlijk opgeknapte Utrechtse ijshal maakte het voor de vrouwen een pittige koers, waarin uiteindelijk niemand tot een ontsnapping wist te komen. De pogingen waren er wel, maar die liepen allemaal op niets uit.
Zielman liet zich tijdens de zestig ronden goed zien. Ook in de tussensprints mengde de zich in de strijd, en dat was een teken dat de tegenwoordig op Rottum wonende schaatsster iets van plan was. "Het oranje leiderspak was natuurlijk een mooi doel’’, erkende ze. "Daar wilde ik vandaag wel voor rijden.’’ Dat voornemen zette ze kracht bij door tussendoor al flink wat punten te sprokkelen en zo heel kort op klassementsleidster Foske Tamar van der Wal te komen.
In de finale sloeg ze definitief toe. Met een machtige eindsprint klopte ze Van der Wal, die met de tweede plaats genoegen moest nemen, maar tot haar teleurstelling moest constateren dat ze haar vorige week verworven leiderspak meteen alweer moest afstaan. Van der Wal heeft een achterstand van vijf punten.
Mariska Huisman maakte het podium vol, en dat markeerde een mooie comeback in het peloton. De Noord-Hollandse verbleef immers een maand in Colombia voor het WK inlineskaten, maar stort zich nu weer volop op de marathon. Ze deelde in Utrecht alvast een eerste waarschuwing uit.
Carla Zielman doet haar verhaal voor de camera