Om de uitslag (44e) was het Mesu dit keer niet te doen. Na alles wat de 32-jarige Zeeuw de afgelopen jaren heeft meegemaakt ging het dit keer om genieten. Afzien was het wel. “Het ziet er makkelijk uit misschien, maar het doet verrekte zeer”, lachte hij achteraf, al was het marathontalent van Mesu ook goed zichtbaar. Schijnbaar moeiteloos manoeuvreerde hij zich door het peloton en wist hij zich in de groep te handhaven.
Meegaan met de kopgroep van acht die uiteindelijk ging strijden om de zege, lukte niet. Wel van de partij in die groep was zijn trainingsmaatje Arjen van Damme, met wie hij meerdere keren in de week in Breda op het ijs staat. Van Damme moest in de slotronde echter genoegen nemen met de tweede plaats achter Nino van Dijk. “Een paar weken geleden heb ik tegen hem gezegd: ‘ga nou eens een keer aan’. Een week later won hij de wedstrijd. Dat zijn kleine dingen en tips die ik mee probeer te geven aan de jongens.”
De trainingen in Breda zijn ook de reden dat Mesu voor een keer weer in koers te zien was. “Een paar weken geleden was ik in Heerenveen, mijn oude thuisbaan. Ik stond te kijken naar de wedstrijd en zag jongens rijden die ik in de training ook nog kan hebben. Daarom koos ik ervoor om nog een keer te gaan rijden.” In zijn hoofd was hij er soms nog mee bezig dat hij zijn topsportcarrière nooit bewust had kunnen afsluiten. “Het deed altijd nog een beetje pijn dat je er op zo’n manier uit bent getrokken. Mijn echt mooie jaren op topniveau heb ik eigenlijk moeten missen. Dan is het mooi om op deze manier af te sluiten.”
Toen de knoop eenmaal was doorgehakt, maakte Mesu er geen geheim van dat hij zaterdag mee zou doen. Afgelopen week berichtte de lokale media al over zijn deelname en op de baan waren de ogen dan ook op hem gericht. “Eerst dacht ik dat het leuk was, maar vanaf het moment dat het allemaal geregeld was kreeg ik wedstrijdspanning. In een keer moet je fit blijven en mag je niet ziek worden. Ik denk dat ik nog nooit zo zenuwachtig geweest ben als voor deze wedstrijd. Maar dit is wat ik wilde.”
Ondanks het afzien kon Mesu genieten van zijn afscheidskoers. De medische mallemolen die hij het afgelopen decennium heeft doorstaan heeft hem bewuster gemaakt van de dingen die hij vroeger allemaal kon. Het lichaam van een topsporters is bijzonder, weet hij nu. Voorheen nam hij dat iets te veel aan, vindt hij zelf.
“Vroeger was ik alleen maar bezig met de volgende wedstrijd. Nu heb ik tijd om terug te kijken en te bedenken dat ik vroeger vergeten ben te genieten van de prestaties en hoe goed ik was. Nu ik minder train besef ik pas wat je er voor moest doen om dat niveau te halen. Daarom waardeer ik die tijd nu des te meer en ben ik heel tevreden dat ik fit ben en heel veel leuke dingen kan doen op sportief gebied.”
En of de kanker nu definitief weg is? “Maandag ga ik weer op voor de halfjaarlijkse controle. Een geruststelling maar toch elke keer weer spannend.”
De uitslag van de belofte-mannen? Hier