'Zie hoe gelukkig mijn dochter ervan...

Nog maar drie jaar geleden deed Gerda Zandstra-Postma haar dochter, toen tien jaar oud, schaatslessen van Pro Action cadeau. Daarna kwam het kwartetschaatsen in Thialf en zo kwamen ze in contact met de schaatsclub de Klúners in Drachten.

Het afgelopen seizoen was ze al twee keer per week in Thialf te vinden, en vrijwel wekelijks ook op langebaan- of marathonwedstrijden. Komend seizoen wordt dochter Fenna in de gaten gehouden door de Friese gewestelijke selectie.

Dat betekent: meer drukte, meer autorijden en meer plannen. Zeker als je bedenkt dat Gerda nog drie kinderen heeft, die ook alle drie sporten. Toewijding die misschien ook wel het beste omschreven kan worden als vrijwilligerswerk. Haar motivatie? “Ik zie hoe gelukkig mijn dochter ervan wordt.”

Zelfs de kou op de ijsbaan kan daar niets aan af doen?

“Nee, ik heb daar geen problemen mee, zolang ik zie dat mijn kind er blij van wordt. Als ze er met tegenzin heen zou gaan was het natuurlijk een ander verhaal. Juist omdat we altijd wel iemand ergens heen moeten brengen. We wonen in een dorp dus fietsen is vaak te ver, we hebben één auto en heen en weer rijden kan niet altijd. Na schooltijd zijn we altijd onderweg. Maar ik vind het belangrijk dat mijn kinderen iets doen wat bij ze past. Wat dat betreft vond ik het schaatswereldje wel even wennen.”

In welk opzicht?

“Het is een individuele sport, en ik zie veel ouders langs de baan die zélf graag willen dat hun kind schaatst. Dat vind ik zonde, wij proberen juist te kijken waar onze kinderen gelukkig van worden en zien bijvoorbeeld ook dat daardoor de schoolprestaties beter worden. En toen mijn dochter klapschaatsen nodig had, verkocht ze zelf een fiets die ze had gewonnen om ze te kunnen betalen, dus ze heeft er ook wat voor over.'

"Ze heeft ook een krantenwijk genomen, want we hebben nog drie kinderen en we willen ze allemaal liefst alles mogelijk maken, zonder één iemand voor te trekken. Omdat het voor onszelf niet altijd haalbaar is, hebben we voor komend seizoen mijn ouders en schoonouders gevraagd of ze ook af en toe kunnen rijden.”

Sinds kort hou je je ook bij de vereniging als vrijwilliger bezig.

“Klopt, ik loop stage voor een bestuursfunctie als wedstrijdsecretaris. Dat was niet iets waar ik erg om stond te springen, maar van het bestuur van onze verenigingstoppen drie mensen en het is lastig nieuwe kandidaten daarvoor te vinden. Ik vind het zonde als de club daardoor ophoudt te bestaan. En ik vind, als je kind ergens bij zit, dat je ook iets moet doen."

"Zo hadden we afgelopen seizoen bijvoorbeeld ook een actie van Poiesz, een supermarktketen hier in de omgeving, waarbij verschillende verenigingen steeds één week zichzelf kon profileren om geld in te zamelen. Voor de schaatsvereniging hebben we zo’n 1000€ opgehaald, waarvan ze nu op trainingskamp zijn op Schiermonnikoog. Maar ook voor de gymnastiek-, korfbal- en voetbalvereniging heb ik geholpen.”

Hoe ziet je dagelijks leven er verder uit?

“Ik heb ervoor gekozen als gastouder te werken, dat komt dus eigenlijk neer op betaald vrijwilligerswerk. Dat is het beste te combineren met de sporten van mijn kinderen. Mijn motto is ook: het huis is misschien niet altijd pico bello, maar je kinderen vergeten het niet als je bij hun wedstrijden bent geweest. En het is verder gewoon heel leuk om je kinderen zo bezig te zien. Fenna is iemand die, als ze ergens aan begint, het ook goed wil doen."

"Nu ze kans maakt om in het gewest komt zal ze meer aan haar techniek moeten gaan werken, ze schaatst immers nog maar drie jaar en ze heeft vooral een enorm uithoudingsvermogen. Haar doel is Olympisch Kampioene te worden, en dromen mag je hebben. Ze werkt er in ieder geval hard aan, en gaat bijvoorbeeld zelfstandig met mensen die ze niet kent  naar de Vikingrace in Zweden, gewoon omdat ze het wil. Haar doel is Olympisch Kampioene te worden”

Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!