Ziek, zwak en misselijk, maar wel samen op het podium

Het antwoord moest de Amsterdammer ook na de honderd ronden op het Brabantse ijsplaatje schuldig blijven. Maar hij stond wel met bloemen zwaaien op het podium, met links van hem een ploeggenoot, Bart Vreugdenhil, die sinds deze week wat landelijke bekendheid geniet als de werelduurrecordhouder op natuurijs. “Ik begrijp er niets van”, zei Steenhuis bijna met het schaamrood op de kaken. “Ik kon gisteren amper lopend terugkomen bij de wagen, zoveel last had ik van mijn been. Toch wilden we het proberen hier, Bart en ik. De anderen van de ploeg (Port of Amsterdam, red.) waren al afgehaakt door blessures. En Bart lag tot vrijdag nog in bed en aan de antibiotica. Eigenlijk was het niet verstandig van hem nu alweer de schaatsen aan te trekken. Hij vond het sneu voor mij als ik in m’n eentje in Breda moest meedoen, daarom verscheen hij aan de start. We zeiden tegen elkaar: het zou een wonder zijn als we de helft van de wedstrijd kunnen volmaken…”

Het is wonder dat de een won en de ander als derde finishte in de zevende belofte-marathon van het seizoen. “Ik heb net mijn eerste rit achter de rug sinds afgelopen dinsdag”, liet Vreugdenhil grijnzend weten. Na het verbeteren van het werelduurrecord in Winterswijk (36.717,82 km) voelde hij een griep opkomen. Halverwege de middag lag Vreugdenhil gestrekt onder zijn dekbed, hoestend en proestend, rillend van de koorts, een oorontsteking ‘rijker’ en met nauwelijks zicht in zijn ontstoken ogen: de rekening van een uurtje heel diep gaan in de vrieskou om een fysieke en sportieve barrière te slechten.

“Ik baalde zo ontzettend dat ik daardoor de eerste natuurijsmarathon in Burgum moest missen. Daar had ik ook wel een beetje mijn zinnen op gezet. Het was echter onverantwoord te gaan schaatsen, ook vrijdagavond in Utrecht. Breda zou een experiment worden… als je mij vanochtend had verteld dat ik hier de top-3 zou halen, zou ik je onmiddellijk voor gek hebben verklaard.”

Zo beleefde het duo van de studentenschaatsvereniging uit Amsterdam een zaterdagavondje in Breda om nooit te vergeten. Vreugdenhil: “Ongelooflijk allemaal. Wat me van de week gebeurde, was bizar. Die 48 uur om dat record heen is een gekkenhuis geweest. Geweldig om te hebben mogen meemaken. Ik heb er zoveel berichtjes over ontvangen, vaan heel veel mensen die ik al in jaren niet meer heb gesproken.” Een gelukstelegram van de minister-president misschien nog ontvangen. “Nee, dat niet. Ik kreeg wel een doos echt heel lekkere chocolade van de technisch directeur van de KNSB, Rémy de Wit. Dat vond ik ook mooi.”

Sofia Schilder (Van Ramshorst Renault) kopieerde in de slotwedstrijd van de Club-assistent marathon in Breda het voorbeeld van Esther Kiel en Gary Hekman. Ze won haar derde race op een rij, door Yvonne Nauta (met wie ze een ronde voorsprong had genomen) te verslaan in de sprint.

De uitslag van de belofte-mannen staat hier.
De uitslag van de belofte-vrouwen staat hier.