“Ik heb altijd wat tijd nodig om de juiste vorm te vinden”, verklaarde Carla Zielman naderhand haar wat stroeve start van het seizoen. “Ik hoopte dat het dit jaar eens anders zou gaan, maar blijkbaar niet.”
Zielman is inmiddels wel uitgegroeid tot een vaste waarde in het peloton en een sprintster waarmee altijd rekening moet worden gehouden. Dat bevestigde ze de afgelopen dagen weer eens met winnende sprints in Veenoord en Enschede. Maar zo dominant als ze twee seizoenen geleden was, is ze niet meer.
Dat heeft alles te maken met veranderde verhoudingen in het peloton. Elma de Vries is dan nog niet op het niveau dat ze moet hebben, maar met Foske Tamar van der Wal en Wieteke Cramer heeft het peloton er weer wat sprinters van formaat bij gekregen. En dus is het dringen geblazen als het peloton weer eens compact naar de streep rijdt. Dat blijkt ook wel uit de grote diversiteit in de namen van de winnaressen.
En het moet gezegd, ook op ijsbaan Twente kon het weer heel lang alle kanten op. De vrouwen kozen naar hartelust de aanval, maar het tempo lag dermate hoog dat er geen ontkomen aan was.
Zielman zag zo hoe een voor haar ideaal scenario zich ontvouwde. Want de voormalig natuurijskampioene weet maar al te goed dat haar kansen slinken als ze mee moet in een ontsnapping. Dan begeeft ze zich immers op vreemd terrein. In de sprint kent ze haar kwaliteiten, en die benutte ze in Enschede weer ten volle. Op het laatste rechte stuk troefde ze de concurrentie hard af.
“De resultaten van de afgelopen tijd hebben me in ieder geval vertrouwen gegeven, en dat heb je nodig in een sprint”, vertelde de winnares. Bovendien deed het haar deugd dat ze kon winnen ondanks haar inspanningen in de tussensprints. “Ik wil dit jaar voor het klassement rijden, dat heb ik me aan het einde van het vorig seizoen al voorgenomen. Maar dan moet je meedoen in de tussensprints en vaak kost dat te veel kracht om nog mee te doen voor de dagzege. Daarom vond ik die natuurijswedstrijdjes de afgelopen dagen ook zo lekker. Daarin hoefde ik aan helemaal niets te denken, kon vrijuit rijden. Vandaag heb ik toch weer de punten moeten pakken in de sprints, en dan blijkt dat ik toch nog voldoende over heb in de finale om Maria Sterke en Foske Tamar van der Wal te kloppen. Dat geeft een goed gevoel.”