De zondag begon met de mixed relay finale, het onderdeel waarop Nederland deze winter al goud en zilver won. Deze editie leek daar een bronzen medaille aan toegevoegd te worden, ware het niet dat Nederland uit de uitslag geschrapt werd. Vier en een halve ronde voor het einde zette de ietwat ongeduldige Xandra Velzeboer een inhaalactie op, waarbij ze haar Canadese opponente Florence Brunelle aantikte.
“De inhaalactie was niet clean”, geeft Velzeboer zelf toe. “Ik was te gestrest en probeerde Brunelle op een risicovolle plek in te halen, op het laatste rechte stuk voor de wissel. Had ik mijn actie moeten afbreken, dan was ik al mijn snelheid kwijtgeraakt voor de duw en was onze positie in gevaar gekomen. Ik had beter kunnen wachten en het inhalen over kunnen laten aan de jongens (doelend op Teun Boer en Jens van ‘t Wout, red.).”
Zo miste ze na de vierde plek op de relay en de B-finale van de 1000 meter ook eremetaal op de gemengde aflossing. Door het overslaan van de 1500 meter was er nog een kans voor de rijdster die sinds enkele jaren een vaste klant is voor de prijsuitreikingen van mondiale wedstrijden. Op het onderdeel waar ze nog ongeslagen op was, de 500 meter, begon ze in de halve finale vanaf de tweede positie. “Na de start beukte de Canadese vol tegen me aan – ze was nog niet voor me – waardoor ik in de eerste bocht al mijn snelheid verloor. Daarna wilde Fontana binnendoor inhalen.”
De Italiaanse Arianna Fontana en Velzeboer kwamen in botsing. Na enkele meters doorgereden te hebben schoof Fontana alsnog de boarding in. Volgens de jury de fout van de Nederlandse, die van haar lijn zou hebben afgeweken. “Ik ben het helemaal niet eens met de penalty”, aldus een stellige Velzeboer. “Ik begrijp er niks van. Fontana zat nog achter mij en ik week niet van mijn lijn af.” De shorttrackster baalt van de beslissing, maar kan wel vertrouwen halen uit het tweede deel van haar race. “Hoewel ik aan het begin al mijn snelheid kwijt was, kwam ik nog heel hard buitenom bij de Canadezen aan het einde. Daar moet ik aan vasthouden.”
Zo mist de 23-jarige shorttrackster voor het eerst deze winter het goud op de 500 meter en staat ze na het weekend met lege handen. “Deze mindere resultaten liggen niet aan hoe ik schaats”, weet Velzeboer. Met haar sterke optreden van Beijing vorige week (naast goud op de 500 meter ook zilver op de 1000 meter) in het achterhoofd, weet ze dat ze meer moet vertrouwen op haar race-instinct. “Dan heb ik de meeste rust in de races en kan ik de gaatjes vinden om in te halen. In zo’n weekend als dit is het door de tegenslagen moeilijker het vertrouwen te houden. Een aantal ritten voelde ik meer stress en wilde ik de kansen creëren in plaats van erop te wachten en vervolgens aan te grijpen.”
