Op de openingswedstrijd van het seizoen na waren de 80 rondjes in Hoorn de traagste van het seizoen. De wedstrijd was zelfs gemiddeld twee tienden per rondje langzamer dan de wedstrijd van de beloften eerder op de avond. “Oh, dat geloof ik best”, sprak Esther Kiel na afloop. Zij wist de onvermijdelijke massasprint winnend af te sluiten, voor Bente Kerkhoff, die op haar thuisbaan het oranje leiderspak over wist te nemen van de afwezige Groenewoud. Zelfs de beloften eerder op de avond waren in hun wedstrijd sneller dan de vrouwen in de topdivisie.
“Het is anders nu zij en Merel Conijn er niet bij zijn, weer wennen voor het hele peloton. Iedereen kijkt toch wat nu de verhoudingen zijn”, luidde de verklaring van Kiel. “We hebben zelf wel goed gekoerst denk ik. Zelf heb ik wat geprobeerd en Veerle van Koppen heeft goed meegereden in de kopgroepen waar ze in zat.”
Zelf vond ze het dan ook wel een leuke avond marathonschaatsen, al begreep ze dat het voor het aanwezige publiek een taaie wedstrijd was geweest. “Normaal als je een onhandige actie maakt en Marijke komt onderdoor, dan ben je gezien. Nu kun ik me iets meer permitteren. Maar als Marijke er is, rijd je op een hoger niveau en dat is ook mooi.”
Bij de sterke en snelle Tessa Snoek was de frustratie ondanks haar altijd brede glimlach na de koers wel af te lezen. Met haar ploeg VGR Sport / Vreugdenhil Dairy Foods probeerde ze de wedstrijd nog wat kleur te geven, maar uitgerekend in een kansrijke kopgroep met Maaike Verweij, Jet Fransen, Nienke Smit en Van Koppen waren zij niet van de partij. Brit Qualm offerde zich op om het gat dicht te rijden.
“Maar vervolgens viel het weer helemaal stil”, aldus Snoek, die hoopt dat er tijdens de Vier van Noord-Holland meer actie in het peloton te bespeuren valt. “Normaal gesproken zijn dit mooie wedstrijden en gebeurt er heel veel. Dat verwacht ik tijdens de vierdaagse ook wel weer, en wie weet zitten er dan weer mooie uitslagen in.”
Voor vandaag was dat echter niet het geval. Na vijf top-achtklasseringen op rij was dit de eerste wedstrijd dat Snoek buiten de beste tien eindigde. “Daarom was ik blij dat het erop zat, maar vanwege die uitslag toch ook weer niet. Een seizoen zo goed beginnen heb ik nog niet eerder gedaan. Met de tweede plaats in Alkmaar was ik echt al heel blij. Daarna hebben we gezegd dat we als team nu ook voor de overwinning willen gaan.”
Idealiter komt die zege na een spannende en aantrekkelijke wedstrijd. Daar kan Snoek haar ei in kwijt. Stiekem hoopt ze misschien dat Groenewoud snel weer terugkeert van haar overzeese World Cup-trip. “Marijke is normaal gesproken heel dominerend. Als ze er niet is, is de wedstrijd heel anders. OCRE was vandaag ook heel actief, maar sommige meiden waar je het wel van verwacht reden gewoon niet mee om er een leuke koers van te maken.” Om vervolgens toch nog op een positieve noot af te sluiten: “We blijven er gewoon voor gaan, maar het belangrijkste blijft om te genieten van de sport en plezier te hebben met het team.”
Bij de beloften ontaardde de wedstrijd in een massasprint. In het beloftenpeloton is er dan één vrouw die om op te letten: Maaike Koelewijn. De 17-jarige rijdster van Fortune Coffee wist in Amsterdam en Alkmaar al te winnen en voegde daar in Hoorn een derde aan toe.
Na twee overwinningen zou je zeggen dat er weinig druk meer op stond voor Koelewijn, maar niets was minder waar. “Bij de derde wedstrijd was ik zó zenuwachtig. Daar wilde ik teveel en ging ik gewoon op mijn bek. Toen was het ook gewoon klaar.” Daarna raakte de jonge sprintster in een kleine dip. “Opeens lukte niks meer en ik vroeg me af of het nog wel goed zou komen. Maar deze week begon ik weer lekker te schaatsen. Nu ben ik weer terug! Voor het moraal is het goed dat ik nu weer win.”
Een verklaring voor haar goede vorm heeft de pupil van oud-bondscoach Jan Coopmans, intussen hoofdtrainer bij het KNSB Talent Team Midden-Oost, niet. “Het gaat gewoon heel lekker. Ik schaats lekker en dit vind ik leuk om te doen. Dan is het onderweg ook gewoon leuk. Deze overwinning is de kers op de taart.”
De snelste ronde in de eindsprint werd niet gereden door Koelewijn, maar door de winnares van vorige week: Manon Gremmen. Zij eindigde nu op de tweede plaats, voor Anna Marit Sybrandi. Mayke Vriesinga werd vijfde en behield de leiding in het klassement om de Daikin Marathon Cup.